خلاصة:
مقاله حاضر ، تروریستم و خشونت را از دو منظر خشونت سیاسی و دینی و براساس آمار و ارقام تلقات جانی جنگ ها و خشونت های دینی - سیاسی اخیر بررسی می کند نویسنده مقاله براین ادعاست که این خشونت های به اصطلاح سیاسی که برخی مدعی هستند ناشی از ملی گرایی بوده است الهام گرفته از دین هستند و برای اثبات ادعای خود نیز مثال هایی ذکر می کند وی با ارائه این آمار و ارقام در پی اثبات این مسئله است که مسلمانان ، کمتر از پیروان ادیاندیگر به ویژه مسیحیان ، خشونت طلب هستند. در این راستا ، وی به تلفات جانی جنگ های جهانی اول ودوم ، جنگ های استعماری سده های اخیر و خشونت های گذاشته و حال بوداییان ، بمب گذاری های مختلف و جنگ های داخلی الهام گرفته از دین اشاره کرده است در مورد اقدامات تروریستی ملهم از دین نیز وی مدعی است که تلفات ناشی از تروریسم مسلمان در مقایسه باتروریسم مسیحیان و یهودیان بسیار کمتر است و برای اثبات ادعای خود به تلفات جانی اقدامات گروه تروریستی انجمن دفاع از یهودیان بمب گذاری های هندوهای ملی گرا در آرامگاه معین الدین چشتی در اجمر هند ، پاک سازی قومی مسلمانان روهینگیا در میانمار به دست بوداییان افراطی و اقدامات تروریستی ارتش مقاومت خدا در اوگاندا اشاره کرده است وی چنین نتیجه گیری می کند که با توجه به این آمار و ارقام و اقدامات تروریستی ، تلقی پیروان ادیان دیگر به ویژه مسیحیان اروپایی تبار به عنوان افراد « خوب» و مسلمانان به عنوان افراد ذاتا خشونت طلب ، نوعی بی بصیرتی عجیب است .