ملخص الجهاز:
نقد مقاله: «جنسیت، قدرت و کاربرد زبان ازدیدگاه تاریخگرایی نوین در گلنگری گلن راس اثر دیوید ممت» بهنام میرزا بابازاده فومشی دانشجوی دکتری ادبیات انگلیسی، دانشگاه شیراز 1.
نوشتار پیشرو به معرفی و نقد مقالۀ «جنسیت، قدرت و کاربرد زبان ازدیدگاه تاریخگرایی نوین در گلنگری گلن راس اثر دیوید ممت»1 نوشتۀ فاضل اسدی امجد و یاسر ذوالفقاری میپردازد و تلاش میکند از این راه برخی چالشهای پژوهشهای نقد ادبی را بهطور کلی و رویکرد2 تاریخگرایی نو را بهطور خاص بیان کند.
در نوشتار حاضر، مقالۀ نامبرده از چهار دیدگاه نقد شده است: نظری، کاربردی، ارتباط عنوان مقاله با موضوع مورد پژوهش و معادلگزینی واژهها.
دربارة تفاوت دو گروه میتوان گفت منتقدان ماتریالیسم فرهنگی محدود بودن پژوهش به توصیف تسلط طبقاتی و استثمار در متون ادبی بدون التزام عملی به تغییر نظم اجتماعی را همقطارشدن تاریخگرایی نو با صورتگرایی رویکردهای پیشین میدانند و از این همراهی به «شراکت در جرم» تعبیر میکنند (Abrams & Harpham, 2009: 224).
نکتة درخور توجه این است که به مفهوم تاریخ ازدیدگاه این رویکرد برمیخوریم که البته، توضیحات درستی بهنظر میرسد؛ ولی ارتباطش با ادبیات و نمایشنامة مورد بررسی روشن نیست.
پرسشی که به ذهن میرسد این است که دیدگاه این رویکرد دربارة ادبیات چیست و نکات ذکرشده با اثر مورد بررسی چه اتباطی دارد.
4. نقد ارتباط عنوان مقاله با موضوع مورد پژوهش در عنوان مقاله به «تاریخگرایی نوین» اشاره میشود و نامی از فوکو برده نمیشود و در چکیده هم بیان میشود که تمرکز بر «نظریات میشل فوکو» است.
در بخش نظری پژوهش چهار بند در توضیح آرای فوکو آمده است و اثری از منتقدان تاریخگرایی نو دیده نمیشود.