نقد کهن الگویی رمان حین ترکنا الجسر مقالة

در این مقاله پس از مقدمه، ابتدا اصطلاح کهن الگو تبیین شده و سپس نشانه های آن در رمان مدرنیستی «حین ترکنا الجسر» بررسی و تحلیل شده است. هدف نویسندگان این مقاله تحلیل این رمان مشهور بر اساس دیدگاه های روان شناختی کارل گوستاو یونگ است. یافتن این کهن الگوها ثابت می کند که انسان ها از برخی ویژگی های روحی- روانی و رفتاری مشترک برخوردارند. این امر در واقع، موضوع ناخودآگاه جمعی را که یونگ مطرح کرده به اثبات می رساند. در این مقاله، رمان یاد شده با استفاده از کهن الگوهای خود، پیر فرزانه، نگهبان آستانه، پیک، ملون، سایه و دلقک، نقد و تحلیل شده است. در پایان مقاله توضیحی درباره مفهوم «پل» در این رمان آمده است.

In this paper، at first we reviewed the topics of literary modern criticism and psychological criticism and relationship between psychology and literature، paving the ground for the entry in the main topic. Then We critique the modernist novel «when we left the bridge» by Abdul Rahman Munif through archetypes put forward by psychologists and critics. In this paper criticism of the novel mentioned on the basis of these original models is: the self، the sage old man، the keeper of the threshold، the Prophet، the colored، the shade and the clown