قوطی های رنگ - Journal بخارا Literature and art

قوطی های رنگ احمدرضا احمدی هنگامی كه كتاب از كوچه رندان و فرار از مدرسه به بازار آمد من در آن زمان در روزهای جمعه در رادیو تهران در برنامه ای به نام «ظهر روز هفتم» نویسنده بودم. به آقای دكتر زرین كوب تلفن كردم و گفتم: «استاد، من دربارة این دو كتاب مطلبی نوشتم كه روز جمعه ساعت ۱۲ به بعد از رادیو تهران پخش می شود. دكتر زرین كوب گفت: «ما در خانه رادیو نداریم باید برویم در اتومبیل همسرم بشنویم. شاید من تنها كسی بودم كه در حضور دكتر زرین كوب اجازه شوخی و گفتن طنز داشتم. یكبار با آقایی كه به دیدار دكتر زرین كوب رفتیم، من شوخی می كردم و آن آقا به اشاره می گفت كه در حضور ایشان شوخی نكنم. دكتر زرین اشاره را فهمید و گفت: «شاعر اجازه دارد كه شوخی كند. هنوز فارسی كتاب فرار از مدرسه یكی از زیباترین نمونه های نثر فارسی امروز است. این شعر را به دكتر زرین كوب هدیه می كنم. نمی خواهم قوطی های رنگ را با كسی تقسیم كنم این قوطی ها باید تا پایان عمرم همراه من باشند در آن لحظه ای كه می خواهم گریه كنم. در آن لحظه ای محدود كه فكر می كنم خوشبخت هستم روی آن لحظات رنگ می پاشم آسمان به من ظلم كرده است كه در قوطی رنگ آبی خانه ندارد اگر در فصل پاییز مرا به باغی دعوت كنند قوطی های رنگ زرد را به باغ می برم به مانده برگ ها رنگ زرد می زنم.