Abstract:
استخوان کتف روی عملکرد شانه تاثیر دارد. در واقع وضعیت قرارگیری استخوان کتف ارتباط مستقیمی با ثبات کتف و تولید نیروهای عضلانی دارد. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر یک دوره برنامه تمرینی بر ناهنجاری شانه گرد (RS) و موقعیت قرارگیری استخوان کتف دانش آموزان دختر میباشد. با استفاده از صفحه شطرنجی افراد با وضعیت شانه گرد غربالگری شده و از بین آنها ٢٠ نفر (٠/٧± ١٠/٧٨ سال ، ٥/٣٧± ١٤٣/٧ سانتیمتر، ٤/٩٣±٣٤/٥ کیلوگرم ) بصورت تصادفی گزینش شده و رضایت نامه را تکمیل کردند. پس از آن وضعیت شانه گرد با دستگاه چهارگوش دوگانه و فاصله بین کتف ها با استفاده از کالیپر ورنیر اندازه گیری شد و آزمودنیها با توجه به وضعیت شانه ( فاصله شانه هایشان از دیوار ) به دو گروه همگن کنترل و تجربی تقسیم شدند. برای تعیین قدرت عضلات ثابت کننده ی کتف از آزمون حرکت جانبی کتف (LSST ) استفاده شد. گروه تجربی، پروتکل اصلاحی درمانی متشکل از تمرینات کششی - قدرتی را به مدت ٦ هفته و هفته ای ٣ روز اجرا کردند. تجزیه و تحلیل اطلاعات نشان داد که میزان شانه گرد در گروه تجربی به طور معناداری، ١٢ درصد کاهش یافت (٠٠٠٨=p) ولی در گروه کنترل اختلاف معناداری مشاهده نگردید (٠٤٦٢=p) و همچنین فاصله بین کتف ها در گروه تجربی به طور معناداری، ٩ درصد کاهش یافت (٠٠٠١=p) ولی در گروه کنترل اختلاف معناداری مشاهده نگردید (٠١٧٧=p ) و نتایج تقارن استخوان های کتف در زوایای صفر (٠٠٤٠=p) و ٤٥ درجه (٠٠٢٨=p) در گروه تجربی معنادار شد. نتایج به دست آمده نشان میدهد که اجرای تمرینات منتخب اصلاحی موجب بهبود وضعیت شانه گرد، فاصله و تقارن استخوان های کتف ( افزایش قدرت عضلات ثابت کننده کتف ) دختران شانه گرد ١٠-١٢ ساله میشود.
Machine summary:
نتایج به دست آمده نشان میدهد که اجرای تمرینات منتخب اصلاحی موجب بهبود وضعیت شانه گرد، فاصله و تقارن استخوان های کتف ( افزایش قدرت عضلات ثابت کننده کتف ) دختران شانه گرد ١٠-١٢ ساله میشود.
وانگ و همکارانش ٢ (١٩٩٩)، در بررسی تأثیر تمرینات کششی برای عضلات سینه ای و تمرینات قدرتی برای نزدیک کننده ها و بالابرنده های کتف و چرخاننده های خارجی مفصل شانه در ٢٠ آزمودنی با وضعیت شانه به جلو، افزایش قدرت ابداکشن افقی و چرخش داخلی و خارجی بعد از تمرین ، کاهش انحراف قدامی ستون فقرات ، و افزایش سهم گلنوهمرال در بالا بردن دست را نشان دادند.
Forward Head and Rounded Shoulder و همکاران ١ ( ٢٠١٢ )، تأثیر کشش و تقویت عضلات شانه در پروترکشن شانه ٣٠ نفر زن و مرد ٢٠-٣٠ ساله با وضعیت شانه های دورشده را بررسی کردند و نشان دادند که کشش عضلات دورکننده و تقویت عضلات 2 نزدیک کننده کتف و چرخاننده های خارجی شانه در کاهش پروترکشن شانه مؤثرند (١٦).
در نتیجه میتوان گفت که برنامه ی تمرینی موجب کاهش معنیدار فاصله ی استخوان های کتف از ستون فقرات در وضعیت صفر درجه LSST به اندازه ١٠ درصد شده است (٠/٠٥ ≥p ).
در این پژوهش نیز به نظر میرسد که برنامه تمرینی موجب تقویت عضلات بین استخوان های کتف و کشش عضلات کوتاه شده و در نتیجه نزدیک شدن و تقارن استخوان های کتف و بهبود وضعیت شانه گرد شده است .