Abstract:
نتایج اکثر تحقیقات مربوط به امنیت زنان در شهرها بیانگر ناامنی زنان در فضاهای شهری هستند. ایراد اساسی این تحقیقات این است که به علت قبول و بدیهی دانستن منطق دوانگاری مسلط ( شهر/ روستا، زنان / مردان و محیط اجتماعی/ محیط فیزیکی) تمایزات درون شهر، درون جنس و ویژگیهای محیط فیزیکی مرتبط با امنیت را نادیده یا کم اهمیت گرفتهاند. مقاله حاضر با مهم دانستن تمایزات فوق و استفاده از روش پیمایشی، به بررسی امنیت درون جنسی زنان مناطق 2 گانۀ شهر یاسوج در رابطه با ویژگیهای محیط اجتماعی و فیزیکی محل سکونتشان پرداخته است. بر اساس نتایج تحقیق، ناامنی زنان منطقۀ 1 بیشتر به محیط فیزیکی و ناامنی زنان منطقۀ 2 بیشتر به محیط اجتماعی محل سکونتشان مربوط میشود. سه مورد از مهمترین عوامل ناامن کنندۀ زنان، به ترتیب، کوچههای فرعی، اراذل و اوباش و دزدی (منطقۀ 1)؛ و درگیری، مزاحمت ناموسی و اراذل و اوباش( منطقۀ 2) بودهاند. ویژگیهای اجتماعی منطقۀ سکونت، موجب ناامنی بشتر زنان مجرد؛ لیسانسیهها و بالاتر و دیپلمهها؛ و زنان دانشجو، دارندگان کار آزاد و دانشآموزان در مقایسه با دیگر گروههای زنان شدهاند. بر اساس نتایج آزمون تأثیر تقابلی منطقۀ سکونت و وضع تأهل، زنان مجرد هر دو منطقه تحت شرایط محیط اجتماعی شان ناامنتر از زنان متأهل هم منطقهایشان بودهاند. در بعد کلی امنیت، زنان مجرد منطقۀ بالا بیشترین ناامنی و زنان متأهل منطقۀ بالا کمترین ناامنی را داشتهاند.
Machine summary:
"سؤالهای اساسی موارد زیر هستند: آیا زنان نواحی مختلف ساکن شهر یاسوج در ارتباط با محیط اجتماعی و فیزیکیشان امنیت و احساس امنیت یکسانی دارند؟ ویژگیهای اجتماعی محلهشان به چه میزان در امنیت یا ناامنی آنان سهیم است؟ زنان مناطق مختلف تا چه اندازه در هر یک از مکانهای فیزیکی محلهشان احساس امنیت میکنند؟ ویژگیهای فردی آنان مانند سن، سواد، اشتغال آنها چقدر در ناامنی آنها تأثیرگذار است؟ ضرورت و اهمیت تحقیق گسترش زیست فضاهای شهری مسائل متعددی را به وجود آوردهاند.
تحقیق کرامتی (1384) در مورد "بررسی احساس امنیت در بین حاشیهنشینان تهران بزرگ"، نشان داد که پاسخگویان جرایم خرید و فروش مواد مخدر، حضور علنی معتادان، ایجاد مزاحمت برای نوامیس، شرارت اراذل و اوباش، دزدی اعم از اتومبیل، منزل و غیره، تجاوز جنسی به زنان و کودکان، نزاع و درگیری دسته جمعی را به عنوان شایعترین جرایم رایج در محلاتشان ذکر کردند.
مهمترین یافتههای تحقیق موارد زیر بودهاند: یافتههای تحقیق هر چند مؤید یافتههای تحقیقات زنجانیزاده (1381) و نجار نهاوندی و آهنگر سلامی (1389) هستند که زنان مناطق از نظر اقتصادی محروم و مناطق مسکونی جنوب از احساس ناامنی بیشتری نسبت به سایر زنان برخوردارند؛ اما یافتۀ فوق در تحقیق حاضر تنها در مورد زمینههای مرتبط با محیط اجتماعی امنیت (مانند وجود دزدی، اراذل و اوباش، درگیری جمعی و ..
بر اساس نتایج آزمون فریدمن در مورد ترتیب ویژگیهای اجتماعی و فیزیکی امنیت زدا، پاسخگویان به طور کلی فاکتورهای مزاحمت نوامیس، کوچههای فرعی، اراذل و اوباش، و درگیری را مهمترین فاکتورهای ناامنی خود میدانستند."