Abstract:
هدف این پژوهش بررسی میزان اضطراب عمومی امتحان در دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار دختر و پسر دانشگاه آزاد اسلامی واحد بناب می باشد. لذا در این مسیر از «10244» نفر جامعه آماری بر طبق جدول مورگان ، «380» نفر نمونه، به تفکیک ورزشکار و غیرورزشکار بودن و جنسیت، به روش نمونه گیری طبقه ای چندمرحله ای انتخاب شدند و به پرسشنامه اضطراب امتحان پاسخ دادند.
اطلاعات جمع آوری شده براساس آزمونهای همبستگی، T مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصل نشان داد که اضطراب امتحان در دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار تفاوت معنی داری با هم دارند. این تفاوت در دختران ورزشکار و غیرورزشکار و همچنین در پسران ورزشکار و غیرورزشکار نیز دیده شده، پسران و دختران در اضطراب امتحان نسبت به هم تفاوت معنی داری را نشان می دهند، و میانگین اضطراب امتحان در دختران بیشتر است.
The present study aims to compare the general and exam stresses rate before examinations in male and female athlete and non-athlete students in Islamic Azad University of Bonab. In order to do so، based on the Morgan & Jersey table، there were «10240» students as the statistical sample،«380»of which were chosen as samples، separated based on being male or female، or athlete or non-athlete. Samples were chosen through multilevel stratified sampling، and were answered to exam stress questionnaire. The result revealed that exam stress is meaningfully different in athlete and non-athlete students. Also there was a difference between male athlete and non-athlete students and female athlete and non-athlete students. There was also a meaningful difference in boys and girls about their exam stress and average exam stress in girls is more than boys.
Machine summary:
"همچنین علی محمدی (1375) نتیجه گرفت که نمرات دختران در مقایسه با اضطراب امتحان به طور معنیداری بیشتر از - Voit, 2000 - Byrne, 1993 - Abbott, 1990 - King & et al, 1989 پسران است.
بنابراین بررسی هایی که در مورد میزان اضطراب دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار در این پژوهش به عمل آمده حاکی از آن است که بین اضطراب دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار تفاوت معنیداری وجود دارد که صدارتی (1371)، سیف (1374)، فروزش (1374)، موسوی (1379)، فروزنده (1373)، پیرس و پات (1994)، سالمینین (2000)، الگین (1998)، بونی (2004)، ویت (2000) و برن (1993) یافته های تحقیق فوق را مورد تأیید قرار میدهند.
پژوهشهای استپتو و کوکس (1998)، درباره شدت تمرینات ورزشی و دی گئوس (1993) درباره خود ارتباط بین برنامه های ورزشی و بهداشتی و همچنین مطالعات ای، جی ابوت پیترز و وگل (1990) و کینگ و تایلر و هاسکل و دی بوسک (1989) همه نشان دادند که بین سلامت روانی (افسردگی، اضطراب و هیجانات) و ورزش ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد که همگی نشانگر همخوانی کامل یافته های فوق با نتایج تحقیق حاضر است.
که در این راستا موسوی (1979)، نوروزی (1377)، علی احمدی (1375) و هومند (1373) نشان دادند که تفاوت معنیداری بین دختران و پسران در نمرات اضطراب امتحان وجود دارد و میانگین نمرات اضطراب امتحان دختران بیشتر از پسران است که نتایج آنها با یافته های ما در این پژوهش کاملا همخوانی داشته و آنها را مورد تأیید قرار میدهد.
Journal of sport & exercise psychology, 18, pp."