Abstract:
فرقه ی اسماعیلیه که از قرن دوم وارد جامعه ی اسلامی شد تا به حال به حیات خود ادامه داده است . در طول تاریخ این فرقه به دلایلی از قبیل : اختلافات فکری، تفاسیر مختلف از نصوص دینی، جاه طلبی برخی رهبران آن و اختلاف در جانشینی، دچار انشعابات گوناگون شده است . فرقه اسماعیلیه در مناطق مختلفی از جمله ایران ، مصر، یمن و هند حضور داشتند. این فرقه حضور خود را در هند تا به امروز ادامه داده است و در این منطقه نیز پیروانی دارد که شامل دو جماعت "بهره و خوجه " میباشد. بهره ها، احکام و عبادات دینی را به دقت انجام میدهند، اما خوجه ها، چندان دربند احکام هندوها افتادند؛ که اکثر احکام و مراسم مذهبی آنان بر اساس قوانین هندو تنظیم میشود. در این جستار برآنیم تا به شیوه توصیفی- تحلیلی و با تکیه بر منابع کتابخانه ای به معرفی بهره ها و خوجه ها و رسوم و عقایدشان بپردازیم .
Machine summary:
"نگرشی بر جایگاه بهره ها و خوجه ها در هند 1 سید حسین اظهری لمراسکی 2 ایمان اوانی چکیده فرقه ی اسماعیلیه که از قرن دوم وارد جامعه ی اسلامی شد تا به حال به حیات خود ادامه داده است .
اسماعیلیان خود را به نام های سبعیه "بدان اعتبار که از عمده ترین گروه های هفت امامی در میان شیعیان بودند" (صابری، ١٠٥:١٣٨٣)، سباعی، اسماعیلی، باطنیه "بدان اعتبار که آنان به معانی "باطن " برای متون دینی یعنی قرآن و حدیث عقیده داشتند" (دفتری، ١٣٧٨: ١١١)، تعلیمیه (که بجای تکیه بر رأی و عقل ، بر فراگیری امام معصوم و داعیان او تأکید دارند)، اصحاب الدعوه الهادیه ، اهل تأیید و اهل تأویل میخواندند.
اما دشمنان آن ها، ایشان را به نام هایی چون : قرامطه که در آغاز بر بخشی از اسماعیلیان یعنی پیروان حمدان قرمط اطلاق شده ، اما بعدها ملاحده ، زنادقه ، حشیشیه ، فروکیه ، ثنویه ، اباحیه و مانند آن مینامیدند که البته در مورد برخی از فرق اسماعیلیه چندان هم بی اهمیت نبوده است ، زیرا از مرگ اسماعیل تا زوال دولت فاطمی در مصر (٥٦٧ ق ) برخی از این فرقه های فرعی، خود به دینی تازه تبدیل گردیدند.
نتیجه گیری پس از ورود تشیع اسماعیلی به شبه قاره ی هند در قرن سوم هجری و به دنبال تلاش های دوستداران اهل بیت پیامبر(ص ) و امامان شیعه و همچنین ناتوانی خلفای عباسی در بغداد، ولایت سند عملا از دست خلافت خارج شده بود و به مرور برای خود مختاری به دست آورد."