Abstract:
دیپلماسی عمومی فرایند ارتباط مردم یک کشور با عامه مردم کشورهای دیگر برای شناساندن ایده های خود و شناخت ایده های آن ها و آرمان های ملی، معرفی نهادها، فرهنگ و هنجارها و تبیین اهداف سیاست های خود را شامل می شود. گفتمان قوی انقلاب اسلامی ایران نیز قوی ترین ابزار هنجارساز و تاثیرگذار در منطقه خاورمیانه و جهان اسلام بوده و اثرات تعیین کننده آن مورد اذعان موافقان و مخالفان نظام جمهوری اسلامی ایران می باشد .سئوال اصلی مقاله حاضر این است که دیپلماسی عمومی جمهوری اسلامی ایران بر چه مولفه هایی استوار است و برنامه های فرهنگی ایران در منطقه خاورمیانه براساس کدام مبانی و اصول تعریف می گردد؟ فرضیه موردنظر این است که مولفه های تمدن و فرهنگ، ارزش های دینی، رسانه و آموزش و رفتار سیاسی منابع قدرت نرم و دیپلماسی عمومی ایران را تشکیل می دهند و برنامه های فرهنگی ایران در منطقه خاورمیانه نیز بر همین مبانی استوار است. مقاله حاضر به بررسی مولفه های قدرت نرم ایران و راهبردهای آموزشی و رسانه ای تاثیرگذار ایران در منطقه خاورمیانه و فرصت ها و چالش های پیش رو پرداخته است.
Public diplomacy is the process of communication of one country to the public of other countries in order to explain its ideas and ideals، and to explore other’s ideas، culture، and norms. The strong discourse of the Islamic Revolution is a prominent instrument for making norms and influencing the neighboring regions and the Islamic world. The main question is on what elements the public diplomacy of the Islamic Republic of Iran and its cultural appearances in the Middle East is based? The Assumption of this article is that elements of civilization and culture، religious values، media، education and political behavior are the sources of Iran’s soft power and public diplomacy. The cultural agenda of the I. R. Iran in the Middle East is based on these variables. The present article aims to study the elements of Iran’s soft power and its education and media strategies in the Middle East.