Abstract:
تجسم اعمال از مباحث مربوط به معاد و قابل بررسی در علوم قرآنی،معاد شناسی، ادیان و...است که در ایـن نـوشتار با رویـکـرد قرآنی و روایی به آن پـرداختـه شـده است . با توجه به نقش و اهمیت قیامت در زندگی انسان و این که هر کس در آخرت ،فقط بر سر سفره عقیده،اخلاق و عمل خویش می نشیند و همه درها و پل ها به روی انسان بسته است ،قادر به جلب نفع یا دفع ضرری نیست ،مگر این که راه و وسیله آن را در دنیا برای خود فراهم نموده باشد . با غور نمودن در آیات قرآنی پی می بریم که اعمال،اخلاق و اعتقادات که در وجود ما تاثیر گـذار هـسـتـنـد شـکـل و نـوع وجودی مـا را در آخـرت ایجاد می کـنـنـد؛ یعنی : اعمال و اعتقادات و اخلاقیات حقوخداگونه ،چهره زیبا به خود گرفته و بر عکس اعمال،اعتقاد،اخـلاق بـاطـل و رذیله به صـورت خیلـی زشت و کریه تجسم می یابند . در این نوشتار حقیقت تجسم اعمال از منظر قرآن و آیات سوره یاسینو روایاتـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ اهل بیت(ع) بررسی شده تا خود آگاهی و معرفت بیشتری کسب شود .در این مقاله روش تحقیق به صورت توصیفی و گرد آوری اطلاعات به روش متنی و کتابخانه ای ارائه شده است .
Machine summary:
و هر صفـت جسماني و يا روحاني در مقام مقارنت و مجـاورت با قابلي،اثري در آن قابل مي گذارد و نحوهاثر آن در هر يک از مواطن و قوابل متفاوت است و همان طوري که اعمال خارجي اثر مي گذارند،ملکات نفساني نيز در خارج اثر مي کنند و آثاري از فضايل و رذايل نفساني در خارج حاصل مي شود ،مثلا : غضب ،که يکي از ملکات و صفات نفساني است ، در نشئه آخرت به صورت نار محرقه مجسم شود و صاحب آن را بسوزاند،که فرمودند: «الدنيا مزرعة الآخرة » و همين طور،جـود ،علم و ساير صفات که از کيفيات نفسـانـي انـد بـه صـورت سلسبيل در آيندو«أکل مال يتيم ظلما» در نشات آخرت به صورت آتش در بطون خورندگان آن در آيند و آنها را بسوزاند و بالاخره ملکات فاضله و رذايل که از مکتسبات نفساني است و از آثار و اعمال انسان است در نشأت دنـيـوي ،به عينه در نشأت ديگر مجسم شـونـد و نتيجه عمل هر کس بدين طريق براي او نمودار شود .
اگر شرايط حيات دگرگون شد چه مانعي دارد که آن چه در اين نظام نمي توانست قائم به نفس باشد،در نظام ديگر قائم به نفس بوده و به صورت آتش و غل و زنجير و يا باغ و حور و قصور تجسم و تمثل يابد در همه حقائق مربوط به جهان آخرت از قبيل صراط،ميزان،اعراف و مانند آن جاري است و نبايد در تفسير آن ها وضع موجود در نظام دنيوي را مقياس قرار داد .