Abstract:
هدف پژوهش حاضر، در مرحله اول تهیه ابزاری مناسب برای ارزشیابی از واحد درسی بوده است. ادبیات تحقیق نشان می دهد ابزار ارزشیابی از واحد درسی باید مولفه های الف) مواردی که به دانشجویان در یادگیری کمک می کند، شامل شرایط یادگیری، منابع یادگیری، خدمات حمایتی و کیفیت تدریس؛ ب) سطح انگیزه و میزان درگیری دانشجویان با تکالیف یادگیری و ج) رضایت کلی دانشجویان از درس را مورد سنجش قرار دهد. در مرحله دوم، اجرای ابزار تهیه شده به منظور ارزشیابی واحد درسی «روش های استفاده از منابع یادگیری» بوده است. جامعه آماری شامل کلیه دانشجو معلمان دوره کارشناسی ناپیوسته رشته آموزش ابتدایی مرکز آموزش عالی شهید رجایی دانشگاه فرهنگیان اصفهان بوده است. ابزار مذکور پرسشنامه ای محقق ساخته شامل 10 سوال بسته پاسخ در مقیاس لیکرت در مورد ویژگی هایی شامل اهداف یادگیری، تجربیات یادگیری، منابع یادگیری، تکالیف یادگیری، بازخوردهای آموزشی، حجم فعالیت ها، کیفیت تدریس، انگیزه، تفکر و رضایت کلی و دو سوال باز پاسخ در مورد بهبود درس مورد نظر بوده است. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه توسط پنج تن از اعضای هیات علمی تعیین گردید. برای تعیین پایایی از روش آلفای کرونباخ استفاده شد که ضریب مربوطه 92/0محاسبه شد. یافته های تحقیق نشان می دهد بین میانگین های دو گروه دانشجومعلمان با سابقه کم و زیاد در ده ویژگی واحد درسی مورد نظر تفاوت معناداری وجود ندارد. همچنین میانگین های دو گروه نشان می دهد دانشجویان در هر دو گروه بالاترین اهمیت را برای ارائه بازخوردهای آموزشی قائل هستند. به منظور تحلیل سوالات بازپاسخ از روش مقوله بندی استفاده شد همچنین، راهکارهای بهبود تدریس در سه مقوله شامل: موارد مربوط به مدرس، واحد درسی و دانشجو طبقه بندی گردید.
Providing a suitable instrument for the course evaluation was the primary purpose of the present study. What being indicated from this research is that some necessary features are acquired for the course evaluation instruments as: A) the points which help the students in learning including learning condition، learning sources، supportive services، and teaching quality; B) the motivation level and the degree of the students'' involvement with the learning tasks . C) the students'' general satisfaction of the course. Provided instruments، then، were used so as to evaluate the teaching courses« the methods of using learning courses». All the university students majoring in teaching primary education in Shahid Rajaie Center at Isfahan University were chosen as the statistical population. Considering the Likert scale، a researcher-made questionnaire including 10 closed-ended questions was used، focusing on the learning objectives، learning experiences، learning sources، learning tasks، educational feedbacks، activities volume، teaching quality، motivation، thought and general satisfaction. Two open-ended questions، also، have been used regarding the course improvement. The face and content validity of the questionnaire were determined by the five faculty members and in order to determine the reliability، the Coronbach alpha method was applied; the coefficient of which was 0.92.the findings showed that there was not a significant difference between the two teacher- student groups'' mean scores، with low or high records، in those ten features. The mean score of the two groups indicates that the students in either of the groups had the highest emphasize on presenting educational feedbacks. In order that the open-ended questions to be analyzed، the method of itemizing was applied and course improvement techniques، also، have been categorized considering 3 items as: the professor، course and the students.
Machine summary:
ادبیات تحقیق نشان می‌دهد ابزار ارزشیابی از واحد درسی باید مؤلفه‌های الف) مواردی که به دانشجویان در یادگیری کمک می‌کند، شامل شرایط یادگیری، منابع یادگیری، خدمات حمایتی و کیفیت تدریس؛ ب) سطح انگیزه و میزان درگیری دانشجویان با تکالیف یادگیری و ج) رضایت کلی دانشجویان از درس را مورد سنجش قرار دهد.
کوک ساتر (Cook-Sather, 2009) در مطالعه خود به منظور ارزشیابی و بهبود واحد درسی با رویکرد دانشجو محور از دانشجویان به عنوان مشاوران خود استفاده نموده و با طرح سؤالاتی از آنها خواسته است تا در بازنگری و اصلاح تجربیات یادگیری خود نقش داشته باشند.
معروفی و همکاران (Ma'roofi, Kiamanesh, (MehrMohammadi, and Ali Asgari , 2007در پژوهشی مشابه، به بررسی عوامل مؤثر در کاهش روایی نتایج ارزشیابی دانشجویان از استادان پرداخته، عوامل را در 3 دسته بدین شرح طبقه‌بندی نموده‌اند: الف) عوامل مربوط به ویژگی‌های دانشجویان (سبک یادگیری دانشجو، توانایی‌های یادگیری، مراحل رشد شخصیتی، نمرات مورد انتظار دانشجو، نگرش دانشجو به درس، استاد و دانشگاه، ویژگی‌های مردم شناختی دانشجو و وضعیت اقتصادی ـ اجتماعی دانشجو)؛ ب) عوامل مربوط به ویژگی‌های واحد درسی (نوع درس، زمان ارائه درس، سطح درس) و ج) عوامل مربوط به ویژگی‌های استادان (مرتبه دانشگاهی و تجربه درس، ویژگی‌های شخصیتی و فعالیت‌های پژوهشی استاد).
پرسشنامه ارزشیابی دانشجویان از کیفیت آموزشی (Student Evaluation of Educational Quality) برای اولین بار در سال 1982 توسط مارش (Marsh) طراحی شد که از دانشجویان می‌خواست در مورد استاد یا درس با استفاده از مقیاس پنج درجه‌ای از خیلی ضعیف تا خیلی خوب به قضاوت بپردازند.
(
, 
, 
)
