Abstract:
ادبیات شیعی با پرداختن به مضامین مذهبی و برخـورداری از جایگـاهی ویـژه در نـزد محبان خاندان عصمت و طهارت (ع ) به جریانی پویا و پرشور مبدل شده است تا آمـوزه هـای آیینیـ ولایی را با نگاهی اخلاقی تربیتی و با زبانی هنری و موثر به نسـل هـای نیازمنـد بـه آبشخور علم و اخلاق معصومین (ع ) انتقال دهند و باورهای اهـالی شیعه را به سوی آرمـان هـای اصیـل و متعالی این راهنمایان به کمال انسانی، بهتر و بیشتر رهنمون سـازند. از ایـن منظـر، در غربت قرنی که فریاد رسای فغان از رنجوری، گنگ ترین آواز آدمی است و خوشـه هـای امید در سکوتی تلخ ، دم از ناباروری میزنند وتبخالی از پژمردگی برلبانشان منقش اسـت ، احمد عزیزی دل به امامی بسته است که بارگاه مقدس او مامن بیپناهانی است کـه آهـوی دل دردمند خویش را در جلوه های بیخار ادراکش ، رها کرده اند و از پـس ابرهـای نیـایش ، چشم به باران اجابتی دوخته اند که خشکسالیلبخند آنان را طراوت بخشد. این نوشـتار بـا نگاهی توصیفیـتحلیلی به مثنوی «مادر آهوان » احمد عزیزی، به این پرسش پاسخ داده کـه سیمای امام رضا(ع ) در آیینه اندیشه این شاعر متعهد چگونه بازتاب یافته اسـت ؟ بـر اسـاس یافته های بررسی حاضر، این مثنوی نمادین ، آوای سرگشتگی بیپناهـانی اسـت کـه هسـتی خویش را درتنگنای تنهایی و غربت به ضریح کرامت امام رضا(ع ) دخیل بسته انـدتـا سـوز دل دردمند خویش را از ستم پیشگی خودکامگان روزگار، با آن حضرت در میان نهند.
Machine summary:
روش بررسی حاضر، با نگاهی توصیفی ـتحلیلی به مثنوی «مادر آهوان » احمد عزیزی ، به ایـن پرسش پاسخ داده که سیمای امام رضا(ع ) در آیینۀ اندیشۀ این شـاعر متعهـد چگونـه بازتـاب یافته است ؟ بنابراین یافته ها گویای آن است که این مثنوی نمادین ،گسـترة آوای سرگشـتگی بی پناهان و نجوای جانسوز جویندگانی اسـت کـه هسـتی خـویش را درتنگنـای تنهـایی و غربت ، به ضریح کرامت امـام رضـا(ع ) دخیـل بسـته انـدتـا سـوز دل دردمنـد خـویش را از ستمگران خودکامۀ روزگار، با آن حضرت در میان نهند.
پیشینه در گسترة شعر احمد عزیزی ، پژوهش هایی انجام شده است که عبارت اند از: «نگاهی بـه شعر احمد عزیزی » از مریم شعبان زاده (١٣٩٠)؛ «فناوری در زبان امـروز: جسـتاری درتـأثیر تکنولوژی بر شعر احمد عزیزی » از مریم شعبان زاده (١٣٩٢)؛ «کارکردهـای هنـری و بلاغـی کنایه در کفش های مکاشفۀ احمد عزیزی ، سبکی بدیع در مضمون آفرینی » از منوچهر اکبـری و صدیقه غلام زاده (١٣٩١)؛ «بررسی سیمای زن در آثار احمد عزیـزی » از سـعید حـاتمی و فاطمه محققی (١٣٩١)؛ «تحلیل زیبایی شناختی ساختار شعر احمد عزیزی بر اساس کفش هـای مکاشفه » از حسین آقاحسینی و زینب زارع (١٣٩٠)؛ اما پـژوهش در مثنـوی نمـادین «مـادر آهوان » در مجموعۀ شعری کفش های مکاشفۀ شاعر مسکوت مانده است .