Abstract:
هدف پژوهش حاضر بررسی رفتارهای مربیگری ترجیحی بازیکنان والیبال شاغل در تیمهای حاضر در لیگهای مختلف والیبال ایران بود. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری آن شامل کلیه بازیکنان والیبال شاغل در تیمهای ردههای سنی ایران بود که طبق آمار فدراسیون والیبال تقریبا 1200 نفر بودند. نمونه آماری طبق جدول کرجسی و مورگان با درنظر گرفتن 10 درصد ریزش، شامل 320 بازیکن والیبال از 26 تیم (13 تیم مردان و 13 تیم زنان) حاضر در لیگ برتر و دسته یک بود. ابزار جمعآوری دادهها پرسشنامه اطلاعات فردی محققساخته و پرسشنامه رفتار مربیگری (نسخه رفتارهای ترجیحی مربیگری) مارتین و بارنز (1999) بود. نتایج پژوهش نشانداد اکثر ورزشکاران ترجیح میدهند مربیانشان در زمان تمرین و مسابقه در قبال عملکردهای آنها رفتارهای مربیگری تشویقی، آموزشی و خودکنترلی از خود بروزدهند و از رفتارهای تنبیهی و عدم تقویت خودداری نمایند. ضمنا بین اولویتهای رفتارهای مربیگری زنان و مردان در خردهمقیاسهای تقویت، آموزش فنی اقتضائی اشتباه، حفظ کنترل و عدم تقویت تفاوت وجود داشت. زنان رفتارهای تقویت، آموزش فنی اقتضائی اشتباه و حفظ کنترلو مردان رفتارهای عدم تقویت و آموزش فنی تنبیهی را ترجیح میدادند. به نظر میرسد موفقیت در مربیگری سطوح حرفهای ورزش، با تطبیق الگوهای رفتاری مربیان، متناسب با انتظارات ورزشکاران و با تاکید بر رویکرد تقویتی و آموزشی، محقق میگردد.
Machine summary:
"سبکهای رهبری یکی از مهمترین عوامل در شکلگیری رفتار و نحوۀ اندیشیدن در سازمان است(7)،ازاینرو به نظر میرسد بین سبک رهبری و بهرهوری ارتباط وجود داشته باشد؛به این معنی که احتمالا مدیران با توجه به ابعاد انسانگرایی و وظیفهگرایی رهبری سعی در افزایش سطوح بهرهوری دارند.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) نتایج آزمون فرضیههای مربوط به رابطۀ سبکهای رهبری و میزان بهرهوری در جدول شمارۀ 6 نشان داده شده است: (به تصویر صفحه مراجعه شود) براساس نتایج ضریب همبستگی اسپیرمن(جدول شمارۀ 6)،بین میزان توجه به بعد انسانگرایی رهبری و میزان بهرهوری مدیران ادارات تربیت بدنی آذربایجان شرقی رابطۀ معنیداری وجود ندارد (r--0/107,P>0/05) .
مطابق جدول شمارۀ 6،بین میزان توجه به بعد انسانگرایی و وظیفهگرایی رهبری با میزان بهرهوری مدیران ادارات تربیتبدنی آذربایجان شرقی رابطۀ معنیداری در سطح آلفای 0/05 وجود دارد (P-0/012) .
با این حال، با توجه به محدودیتهای احتمالی،برای رسیدن به نتایج قطعی نیاز است تا متغیرهای پیش گفته(سبک رهبری و بهرهوری)در مدیران سایر سازمانها به ویژه سازمانهای ورزشی مورد مطالعه و آزمایش مجدد قرار گیرد تا مشخص شود برای رسیدن به سطوح بهینه بهرهوری چه میزان توجه و کدام بعد رهبری میتواند کارساز باشد.
از آنجایی که در این تحقیق بین میزان توجه به سبک تلفیقی رهبری با میزان بهرهوری مدیران ادارات تربیت بدنی آذربایجان شرقی رابطۀ معنیدار و منفی در سطح آلفای 0/05 وجود دارد (r--0/223,P-0/012) میتوان اذعان داشت که استفاده از سبک تلفیقی باعث کمتر شدن میزان بهرهوری هم شده است."