Abstract:
وطن دوستی و همبستگی ملی از مضمون های شعری است که شـاعران تحـت تأثیر شرایط سیاسی ـ اجتماعی برای ایجاد وحدت و آزادی جامعه و ملـت هـا از بند استعمار و بیگانگـان بـدان پرداختـه انـد. رصـافی و شـهریار، شـاعران معاصر عراقی و ایرانی هستند که این مضامین در اشعارشان به وضوح دیده می شود. مقاله حاضر با واکاوی اشعار این دو شاعر سعی دارد تا به بررسی مفهوم وطـن دوسـتی و مضـامین مشـترک مـرتبط بـا مقولـه همبسـتگی ملـی بپردازد. روش تحقیـق در ایـن مقالـه براسـاس تشـابه زمینـه هـای سیاسـی ـ اجتماعی مشترک و بر پایه مکتب تطبیقی اروپای شرقی (مکتب سـلافیه ) قـرار دارد. با توجه به این که دو شـاعر در شـرایط سیاسـی شـبیه بـه هـم زنـدگی میکرده اند، وطن در اشعار آنها مفهومی جدید به خود مـیگیـرد. رصـافی در مضمون ملی گرایی دید وسیعی دارد وی وحدت وطن عربی را سر لوحه خود قرار میدهد. در مقابل همبستگی ملی در نظـر شـهریار مربـوط بـه کشـورش ایران است . وی مردم ایران ، مخصوصا آذری زبانان را در زیر پرچم یک ملت بنام ایران ، به همبستگی ملی دعوت میکند.
Machine summary:
"بـا توجـه بـه ایـن کـه اشـعاری از شهریار وجود دارد که در آنها سخن از اتحاد و یکپارچگی و صـلح جهـان اسـت ولـی میتوان گفت که مانند رصافی او نیز در اشعار خود به وطن خود اشاره میکند و کمتـر به مسئله اتحاد ملت های جهان پرداخته است .
٣- افتخار به تاریخ ایران یکی دیگر از احساسات شهریار نسبت به میهن دوستی و اتحـاد ملـت ایـران اشـاره بـه گذشته پرافتخار ایران دارد وی با این اشعار حس وطن دوستی را در قلب ملت تحریـک کرده و سعی بر آن دارد تا مردمی یکدست و هـم عقیـده بسـازد، شـاعر وقتـی اوضـاع کشور، تاراج دشمنان و سلطه آنان را بر ملت خود میبینـد در قصـیده ای تحـت عنـوان «حماسه ایران » این گونه میسراید: سـالهــا مشعـل مـا پیشــرو دنیـا بــود چشـم دنیـا همه روشن به چـراغ ما بـود گـر سخن از صفت قهر و غرور ملی است کـاوه ماست که بر قـاف قـرون عنقـا بود تاج تاریخ جهان کوروش اهخامنشی است کـز قمـاش و منشی محتشـم و والا بـود عدل کسرا چه همایی است همایون سـایه که نه بر صحنه تـاریـخ چنین سیمـا بـود (شهریار، ١٣٩١: ٢٢٨) در غزل بالا شهریار از دوران اوج تمدن ایرانی یاد میکنـد و ایرانـی را بـه بازیـافتن خاتم گمشده علم و پیشرفت دعوت میکند."