Abstract:
یکی از عوامل مهم برای توسعه کارآفرینی در نواحی روستایی، دسترسی روستائیان به اعتبارات مالی است. در همین راستا اعتبارات خرد میتواند به عنوان راهکاری مطمئن سرمایههای مالی لازم را جهت توسعه کارآفرینی روستایی فراهم سازد. از موارد ضروری جهت اثربخشی اعتبارات، هزینه کرد اعتبارات در بخش کشاورزی از سوی روستائیان است. در تحقیق حاضر به بررسی نقش فضای اقتصادی کارآفرینی در تحلیل هزینهکرد اعتبارات فردی و گروهی کشاورزی پرداخته شده است. تحقیق حاضر از نوع کاربردی و از نظر ماهیت و روش به صورت توصیفی- تحلیلی است. روش گردآوری اطلاعات به صورت اسنادی و میدانی (پرسشنامه، مصاحبه)، روش تجزیه و تحلیل به صورت توصیفی و استنباطی (با استفاده از آزمونهایی چون همگونی کای دو، آزمون فریدمن، آزمون یومن ویتنی و ضریب همبستگی) بوده است. جامعه آماری تحقیق شامل کشاورزان دو دهستان غنی بیگلو (شهرستان زنجان) و خرارود (شهرستان خدابنده) میباشد. نتایج نشان داد فضای اقتصادی کارآفرینی موجود در میان دریافت کنندگان اعتبارات فردی کشاورزی در وضعیت مطلوبی قرار ندارد، در صورتی که فضای اقتصادی کارآفرینی در بین دریافت کنندگان اعتبارات گروهی کشاورزی در وضعیت مطلوبی است. هم چنین، کشاورزانی که دارای فضای اقتصادی کارآفرینی مطلوبتری بودهاند، کمتر دچار انحراف در هزینه کرد اعتبارات شدهاند.
Accessibility of rural settlers to financial credit facilities is being considered as one of the important factor for development of entrepreneurship in ruralareas. As such, provision of micro credits could be a secured way for absorption of financial capital needed for development of entrepreneurship in rural areas. The allocation of this credit into agricultural sector could facilitate this process. This study aims to investigate the role of economic space needed for entrepreneurship in the analysis of allocation of group as well as individual credit in agricultural sector. The research method has applied as well as descriptive nature. It further deals with documentation; field works (questionnaire and interview) as well as application of descriptive and infernal statistics including K2, Freedman test, and correlation regression. Statistical society is composed of farmer of Ghanibeyghloo (Zanjan) and Khararood (Khodabandeh). This study suggests that an economic space needed for entrepreneurship pertaining to farmer is not in an appropriate state. However, this space pertaining to the receivers of these credits possesses on appropriate situation. Further suggests that those farmers who possess be her economic space for entrepreneurship is less likely to deviate from proper allocation of their provided credits.
Machine summary:
"بر اساس مقایسه تطبیقی فضای اقتصادی کارآفرینی بین کشاورزان دریافت کننده اعتبارات فردی و گروهی و با استفاده از آزمون یومان ویتنی نشان می دهد از بین ٢٤ شاخص مورد بررسی در استفاده از بیمه محصولات کشاورزی ، آشنایی با نیازهای جدید بازار، به کارگیری نیروی ماهر و باتجربه در فرایند تولید محصول، وجود انگیزه جهت پیشرفت شغلی ، استفاده از نهادههای جدید و شیوههای نوین تولیدی ، اعطای اعتبارات کشاورزی با دوره بازپرداخت بلند مدت، اعطای اعتبارات مالی مناسب از نظر نرخ سود، مناسب بودن میزان اعتبارات دریافتی جهت ایجاد کسب و کار جدید، انجام نظارت از سوی بانک بر نوع مصرف اعتبارات کشاورزی ، وجود فرصت های شغلی در بخش کشاورزی ، حاصل خیز، مسطح و یکپارچه بودن اراضی کشاورزی ، رعایت اصول تناوب زراعی ، دریافت اعتبارات سرمایه ای ، به کارگیری مکانیزاسیون در فرایند تولید محصول، تجربه ایجاد کسب و کار جدید، وجود ایده کارآفرینی قبل از اعطای اعتبارات، دسترسی به اراضی آبی مناسب از نظر وسعت ، رضایت شغلی ، رضایت از درآمدها تفاوت معناداری در سطح ٩٩ درصد بین دو گروه وجود دارد و در معرفهای وجود نیروی انسانی ماهر و باسواد، دسترسی به خدمات فنی مناسب ، بخشش دیرکرد تسهیلات از سوی بانک ، دسترسی به نهادههای تولیدی و دسترسی به اراضی دیمی مناسب از نظر وسعت تفاوت معناداری مشاهده نشده است (جدول شماره ٤)."