Abstract:
اگر سرمایه گذاران تمام سرمایه خود را در یک دارایی خاص سرمایه گذاری کنند ، ممکن است با ریسک زیادیرو به رو شوند ولی اگر در تصمیمات خود مجموعه ای از سرمایه گذاری ها را انتخاب نمایند که بهترین مجموعهممکن از سرمایه گذاری ها باشد ، می توانند با کمترین ریسک به نرخ بازدهی مطلوب خود که نزدیک به نرخ بازاراست دست یابند . دراین پژوهش قصد بر آن است که با استفاده از دو مدل سه عاملی فاما و فرنچ و ارزش درمعرض خطر، تصمیم گیرندگان را در بررسی قدرت پیش بینی این دو مدل برای انتخاب پرتفوی بهینه یاری رساند.فرضیات پژوهش مبنی بر این است که هر یک از دو مدل ذکر شده قدرت پیش بینی پرتفوی بهینه را دارد و درنهایت پس از انجام آزمون فرضیات از طریق رگرسیون نتیجه این شد که مدل سه عاملی فاما و فرنچ قدرت پیشبینی پرتفوی بهینه را دارد ولی مدل ارزش در معرض خطر قدرت پیش بینی پرتفوی بهینه را ندارد.
Machine summary:
بررسی قدرت پیش بینی مدل سه عاملی فاماو فرنچ(F&F) و مدل ارزش در معرض خطر (VaR) در انتخاب پرتفوی بهینه سهام شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران دکتر قدرتاله طالبنیا 1 فاطمه احمدی نظامآبادی 2 چکیده: اگر سرمایه گذاران تمام سرمایه خود را در یک دارایی خاص سرمایه گذاری کنند، ممکن است با ریسک زیادی رو به رو شوند ولی اگر در تصمیمات خود مجموعه ای از سرمایه گذاری ها را انتخاب نمایند که بهترین مجموعه ممکن از سرمایه گذاریها باشد، می توانند با کمترین ریسک به نرخ بازدهی مطلوب خود که نزدیک به نرخ بازار است دست یابند.
فاما و فرنچ معتقدند که در مدل سه عاملی، استفاده از دو نوع خاص سهام یعنی سهام ارزشی که نسبت ارزش دفتری به ارزش بازاری آن بالاست و سهام با اندازه کوچک، می تواند نسبت به عامل منفرد کل، رابطه بین ریسک و بازده سرمایه گذاری را بهتر تشریح کند [19] و از طرفی مدل ارزش در معرض خطر، ریسک را بر اساس آخرین ترکیب دارایی های موجود در پرتفوی، محاسبه و پیش بینی می نماید و این مدل فارغ از نوع ریسک و عوامل تعیین کننده آن سعی در تجمیع ریسک یک دارایی مالی و نشان دادن آن به صورت یک عدد، با توجه به سطح اطمینان خاص دارد [17] .
بنابراین سوال اصلی این مقاله این است که آیا مدل های سه عاملی فاماو فرنچ و ارزش در معرض خطر برای سرمایه گذاران قدرت پیش بینی را دارند؟ مدل سه عاملی فاما و فرنچ ( F&F )برای انتخاب پرتفوی بهینه سهام فاما و فرنچ با توجه به یافته های خود در سال 1992 و با استفاده از مدل قیمت گذاری دارایی سرمایه ای) CAPM ( 45 در سال 1993، معادله رگرسیون چند متغیره ای را برای بررسی عوامل موثر بر بازده پرتفوی، طراحی کردند.