بررسی تطبیقی انسان شناسی قرآنی با انسان شناسی غربی با توجه به مبانی اعتقادی شیعه Journal Article

"بنابراین میتوان نتیجه گیری نمود که ارتباط انسان شناسـی قرآنـی و امامت در اهمیت جایگاه انسان در آفرینش و خلیفه قرار دادن انسان بـر روی زمـین و ضرورت راهنمایی انسان توسط افرادی به نام امامام معصـوم بـرای برعهـده گـرفتن ایـن مسیر دشوار جانشینی خداوند بر روی زمین و هم چنین رساندن انسان به سـوی جایگـاه انسان کامل در عالم هستی که ارتباط میان انسان شناسی و امامت اثبات میشود؛ ایـن در حالی است که در انسان شناسی غربی صرفا با توجه به بعد مادی وجود انسان ؛ هـر گونـه رهبری معنوی بر انسان از جمله از طریق امامان معصوم رها میشود و بر خـوی وحشـی گری و قدرت طلبی انسان تاکید میگردد که مغایر با طبع آفرینش الهی انسان است . به دلیـل آنکـه علوم مذکور علی رغم کوشش های فراوان ، به طور کامل مبنای اسلامی شـده را بـه خـود پیدا نکرده و روح اومانیستی بر آنها هنوز نیز حاکم است ، یک انسان شناس اسلامی خـود را در این مسیر، گرفتار تعارض و پییچیدگی باطلی مییابد به گونه ای که از یک طـرف بـا دید حقیقت مطلق (خدا) محوری قرآن کریم و از سوی دیگر با دیـد انسـان محـور علـوم انسانی مدرن ، خود را درگیر میبیند."