Abstract:
هدف این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش مهارت‌های زندگی بر خودتنظیمی زناشویی و رفتار دل‌بستگی در روابط زناشویی در زنان دارای تعارضات زناشویی بود. در این پژوهش از طرح نیمه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل استفاده شد. با استفاده از نمونه‌گیری تصادفی ساده از بین زنان متعارض مراجعه‌کننده مرکز مشاوره ناجا شهر کرج در سال ۱۳۹۸ تعداد ۳۰ نفر انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه ۱۵ نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش طی ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه‌ای تحت آموزش مهارت‌های زندگی قرار گرفت، اما گروه کنترل مداخله‌ای دریافت نکرد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه خودتنظیمی زناشویی ویلسون، چارکر، لیزیو، هالفورد و کیملین (۲۰۰۵)، دسترسی‌پذیری، پاسخگویی و همدم طلبی سندبرگ، بوسبی، جانسون و یوشیدا (۲۰۱۲) و تعارضات زناشویی براتی و ثنایی (۱۳۷۲) بود. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره (مانکوا) مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد آموزش مهارت‌های زندگی بر بهبود خودتنظیمی زناشویی و رفتار دل‌بستگی در روابط زناشویی در زنان دارای تعارضات زناشویی اثربخش بود. می‌توان گفت که نتایج، آموزش مهارت‌های زندگی مثبت بر بهبود خودتنظیمی زناشویی و رفتار دل‌بستگی در روابط زناشویی در زنان دارای تعارضات زناشویی را تائید کرد.
Machine summary:
اثربخشی آموزش مهارت‌های زندگی بر خودتنظیمی زناشویی و رفتار دل‌بستگی در روابط زناشویی در زنان دارای تعارضات زناشویی فهیمه غفوریان محبی1، احمد کربلایی محمد میگونی2 کارشناس ارشد روانشناسی شخصیت، گروه روانشناسی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران (نویسنده مسئول).
با توجه به آنچه گفته شد سؤال پژوهش این است که آیا آموزش مهارت‌های زندگی بر خودتنظیمی زناشویی و رفتار دل‌بستگی در روابط زناشویی در زنان دارای تعارضات زناشویی مؤثر است؟ روش پژوهش پژوهش حاضر ازنظر هدف کاربردی و ازنظر روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود.
با توجه به برقراری مفروضات تحلیل کوواریانس چندمتغیره (مانکوا)، در ادامه برای بررسی اثربخشی آموزش مهارت‌های زندگی بر خودتنظیمی زناشویی و رفتار دل‌بستگی در روابط زناشویی در زنان دارای تعارضات زناشویی از تحلیل کوواریانس چندمتغیره استفاده‌شده است که نتایج آن در جدول 3 و 4 آمده است.
می‌توان گفت اثربخشی آموزش مهارت‌های زندگی بر خودتنظیمی زناشویی و رفتار دل‌بستگی در روابط زناشویی در زنان دارای تعارضات زناشویی تأثیر دارد.
The research instrument was behavioral self-regulation scale of Wilson, Charker, Lizzio, Halford and Kimlin (2005), brief accessibility, responsiveness, and engagement scale of Sandberg, Busby, Johnson and Yoshida (2012) and marital conflicts scale of Barati and Sanaee (1994).
The results showed that life skills significantly were effective on marital self-regulation and attachment behavior in marital relationships among women with marital conflicts.
The results of this study showed that life skills training can effect on marital self-regulation and attachment behavior in marital relationships among women with marital conflicts.
Keyword: life skills, marital self-regulation, attachment behavior in marital relationships, marital conflicts.
(پژوهیار, 
, 
, 
)
