Abstract:
این مقاله به چالشهای پیش روی احزاب و گروههای اسلامگرای برنده در انتخابات کشورهای عربی مانند تونس و مصر میپردازد و مشکلات آنها را در تشکیل دولتهای جدید مورد بررسی و احصاء قرار میدهد. جنبشها و حرکتهای اسلامی از سقوط رژیمهای استبدادی در جهان عرب بهرة فراوانی بردند و از انزوای مطلق خارج شدند. پیروزی اسلامگرایان در انتخابات کشورهای عربی، توازن قدرت و آرایش سیاسی در خاورمیانه و شمال افریقا را دستخوش تغییر و دگرگونی کرده است. امریکا و رژیم صهیونیستی و برخی کشورهای عربی مانند عربستان، نگران به هم خوردن ساختارهای سیاسی گذشتهاند و تلاش میکنند تا با اثرگذاری بر روندهای موجود به نوعی تحولات منطقه را کنترل و مدیریت کنند. فرض مقاله بر جدی بودن گروههای اسلامی جهت فائق آمدن بر مشکلات و ایجاد دولتی مبتنی بر خواست عمومی ملت است. البته باید توجه داشت که مشکلات اسلامگرایان در هریک از کشورهای عربی به وضعیت خاص هر کشور بر میگردد، ولی شباهتهای انکارناپذیری هم بین تحولات ناشی از سقوط دیکتاتورها و چالشهای دولتهای جایگزین آنها وجود دارد. چالشهای اسلامگرایان عمدتا ناشی از «ضعفهای درونی»، «انتظارات مردم» برای تغییرات بنیادی، «رقابت احزاب مختلف»، «ساختارها و نهادهای باقیمانده از رژیم گذشته» و «مداخلة بازیگران بینالمللی و منطقهای» است.
Machine summary:
"بر همین اساس، علاوه بر مردم تحولخواه، بازیگران منطقهای و بینالمللی نیز سعی بر تأثیرگذاری در روند سیاسی این کشورها دارند تا بتوانند در خلأ قدرت موجود بر نفوذ خود در کشور هدف بیفزایند و منافع خویش را به حداکثر برسانند.
موضوع این مقاله بر مشخص کردن مشکلات و چالشهای پیش روی مردم و گروههای پیروز در انتخابات کشورهای عربی منطقه خاورمیانه و شمال افریقا برای تشکیل دولت با ثبات در پرتو تحولات سیاسی ناشی از قیامهای مردمی در جهان عرب متمرکز است.
طبیعی است که با سقوط دیکتاتورها، مسأله نو ظهور و مهم، رقابت بین گروههای مختلف سیاسی و فکری خواهد بود و هر کدام سعی خواهند کرد تا بر تعداد هواداران و پیروان خود در جامعه بیفزایند تا بتوانند سهم بیشتری از قدرت سیاسی کشور را به دست آورند.
6. کمبود مدیران مجرب و متعهد انقلابی برای پاسخگویی به نیازهای فوری مردم فعالیت اکثر احزاب و گروههای اسلامگرا در خاورمیانه عربی، در قرن بیستم ممنوع بوده است و به همین دلیل این جریانات عملا در کنار یا در حاشیة قدرت قرار داشتهاند.
ساختارهای قدیمی مثل ارتش و سازمانهای امنیتی برای حفظ خود دست به کار می شوند و به بهانة دفاع از کشور و حفظ امنیت، رفتار دولتمردان جدید را تحت تأثیر قرار میدهند و باعث تداوم حیات خود میشوند و اجازة تحول اساسی را در ساختارها و مأموریتها نمیدهند که این موضوع یکی از آفتها و چالشهای گروههای اسلامگرا در شکل دادن به نظام جدید است."