Abstract:
این مقاله، تصاویر کتاب آخرین پرواز را نقد و بررسی میکند که نویسنده آن محمدرضا یوسفی است و تصویرگری آن را مرضیه رزاقی مدنی بهعهده داشته است. کتاب، مناسب گروه سنی «ب و ج» نوشته شده ولی نویسنده مقاله معتقد است تناسبی میان نوشته و تصاویرش دیده نمیشود؛ داستان مملو از فضای خلاقانه و پر تحرک است اما تصاویر آن، فضای آرام و غمگینی القا میکند. زیبایی تصویر نباید فدای پایین بودن سن کودک شود و باید اجازه داد سطح ذهن بصری کودک و نوجوان رشد کند
Machine summary:
با اینکه ایجاد فضای ذهنی مرتبط با داستان برای کودکان این سنین نکته مهمی است اما در این اثر، فاصلهای بین تصویر و داستان و شاید بهتر باشد بگوییم بین نویسنده و تصویرگر افتاده است.
سن او بیشتر از تصویر قبلی است و قیافۀ متفاوت با آن دارد، چهرهاش در حالت سهرخ رو به تمامرخ قرار گرفته است، رنگ سبز کلاه او که با نارنجی تلفیق شده و ترکیب همزمان آندو بر روی صفحه، یک کاغذ قهوهایرنگ را تشکیل داده و کمی هم بهعنوان سایۀ زیر کلاه، روی صورت شکارچی نیز کشیده شدهاست.
متن صفحه در بالای سر شکارچی قرارگرفته که فقط کمی توانسته است با تصویر هماهنگ شود؛ زیرا فضای خالی سمت چپ شکارچی، بیننده را اذیت میکند.
جمعبندی در این کتاب که مناسب گروه سنی ب و ج نوشته شده و تکنیک رنگگذاری تصویرگر تا حدودی شبیه امپرسیونیستهاست، چندان تناسبی میان نوشته و تصاویرش دیده نمیشود؛ چون تصاویر آن، فضای آرام و غمگینی را القا میکند و سطح بصری یا تصویر قربانی سطح سنی کودک شده است.
ایجاد فضای ذهنی مرتبط با داستان برای کودکان این سنین نکته مهمی است که در این اثر، فاصلهای بین آندو (تصویر و داستان) و شاید بتوان گفت بین نویسنده و تصویرگر افتاده است.
خشتی، ١٦ص، ٢٠٠٠نسخه شابک: ٢-٠٤٩-٣٠٨-٦٠٠-٩٧٨ ݢݢݢتکنیک رنگگذاری تصویرگر تا حدودی شبیه «امپرسیونیستها» ست؛ استفاده از رنگهای خالص و پرفام با تکنیک گواش که برای تشکیل رنگهای فرعی کنار یکدیگر قرار گرفتهاند از صفحۀ ۶ به بعد بهدلیل ترکیببندی مناسب، چرخش چشم بهخوبی اتفاق افتاده و این از نکات مثبت این صفحات است جلد از صفحات داخل کتاب خیلی ضعیفتر طراحی شدهاست