Abstract:
این مقاله فرضیة جهانی جیوستی (١٩٩١) مبنی بر هسته بودن کمـی نماهـا در گـروه اسـمی و ظهور دستة محدودی ازاین عناصر در دو نقش هسته و توصیفگر را در زبان فارسی مورد بررسـی قرار می دهد. براساس نتایج حاصل این عناصر خود یـک فـرافکن نقشـی (QP) همچـون گـروه تعیین کننده (DP) می باشند که در صورت حضور گروه تعیین کننده به واسـطة تسـلط بـر ایـن فرافکن نقشی بر فرافکن واژگانی اسم (NP) تسلط دارند و طبق فرضیه جهانی کمی نما عکـس این مطلب یعنی تسلط گروه تعیین کننده بر گروه کمی نما در فارسی نیـز صـادق نمـی باشـد و همواره این گروه کمی نماست که بر گروه تعیین کننده تسلط دارد. روش گرد آوری داده هـا بـر اساس شم زبانی نگارنده بوده است .
This paper focuses on the structural properties of quantified noun phrases in Persian. Based on Giusti's hypothesis، two arguments are raised. The first is that quantified noun phrases are of QP category in Persian، i.e. the quantifier (Q،) on a par with the determiner(D)، is a functional head which always dominates a definite nominal (DP) and an indefinite one (NP) or a prepositional phrase (PP).1 The second is that a certain number of quantifiers act as adjectives.
Machine summary:
"بررسی مقولة کمی نما در زبان فارسی امروز ارسلان گلفام دانشگاه تربیت مدرس ایفا شفایی دانشجوی دکترای پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی چکیده این مقاله فرضیة جهانی جیوستی (١٩٩١) مبنی بر هسته بودن کمـی نماهـا در گـروه اسـمی و ظهور دستة محدودی ازاین عناصر در دو نقش هسته و توصیفگر را در زبان فارسی مورد بررسـی قرار می دهد.
٥. کمی نماها در نقش دوگانه همانطور که پیش تر ذکر شد به اعتقاد جیوستی (١٩٩١) دستة محدودی از کمی نماها(دسـتة دوم) مانند Many،few ،Several و اعداد در صورت حضـور هـم زمـان بـا تعیـین کننـدههـا (حروف تعریف و صفات اشاره) صرفا پس از این عناصر واقع می شوند و در چنـین سـاخت هـایی در نقش یک توصیفگر عمل می کنند و در جایگاه مشخص گر گروه اسمی قرار دارند (به عبارتی دیگر در چنین ساخت هایی کمی نما در نقش هسته نیست ، لیکن به تنهـایی یعنـی در صـورت عدم حضور تعیین کننده در نقش یک هسته می باشـد).
در این راستا مطابق با فرضیة جهانی گروه کمی نمـای جیوسـتی (١٩٩١)، کمی نماها در زبان فارسی با توجه به پدیدة شناور شدن و نیـز حضـور واژههـا بسـت ضمیری هم مرجع با هسـته اسـمی بـر روی کمـی نمـا در پـی منفـک شـدن آن از مـتممش هسته ای مستقل می باشند و صرفا دستة محدودی از این عناصر مانند واژة چنـد، نصـف ، اعـداد، یک ذره وغیره که می توانند پس از صفات اشاره واقع شوند- دارای نقش دوگانه می باشـند.
(1977), “X-bar syntax: A study of phrase structure, Linguistic Inquiry Monograph No. 2, MIT press, Cambridge MA."