میزگرد: ضرورت ساماندهی مدیریت علوم و تکنولوژی در کشور Conversation and interview

این نکته را هم باید اضافه نمود که با توجه به‌ دیدگاه«انسان محوری»به عنوان هدف اصلی‌ توسعه در آینده و توسعه انسانی پایدار،به معنی‌ تربیت انسانی که بتواند تا پایان عمر،حضور و مشارکتی فعال در امر توسعه داشته باشد،هم از لحاظ توسعه انسانی پایدار و هم از جهت اینکه‌ مقوله توسعه در قرن آینده متکی به دانش و تخصص افراد خواهد بود،مرتبه بسیار مهمی را می‌توان برای علوم و تکنولوژی در توسعه در نظر گرفت. بنابراین ما وقتی که به سراغ تکنولوژی‌ می‌رویم باید خیلی آگاهانه حرکت کنیم و ضمن‌ اینکه خواهان پیشرفت مطلوب در این زمینه‌ هستیم،ابعاد دیگر را فراموش نکنیم؛بخصوص‌ اینکه جامعه ایران در حال حاضر در آن ابعاد هم، دارای نارسایی‌هایی است که آن نارساییها می‌تواند در جای خودش هرگونه پیشرفت علم و تکنولوژی‌ را کند یا متوقف کند،پیشرفت در زمینه صنعت، تکنولوژی و علم،یک فرآیند جمعی و اجتماعی‌ است. حال این سوال مطرح می‌شود که آیا باید سالها انتظار کشید تا در مسئولان جامعه در قبال مساله‌ علم و تکنولوژی تعهد لازم ایجاد شود،یا اینکه این‌ امکان وجود دارد که همزمان با تلاش در جهت‌ ایجاد این تعهد،اقدامات و فعالیت‌هایی را برای‌ سامان دادن مسائل مربوط به علوم و تکنولوژی‌ کشور انجام داد. در زمینه تحقیق سازمان مدیریت صنعتی که‌ براساس آن تشکیل شورای عالی و سازمان علوم و تکنولوژی در کشور پیشنهاد شده باید گفت که این‌ پیشنهاد در فضایی صورت گرفته که آن فضا،آمادگی‌ قبول متغیر استراتژیک را داشته باشد،در غیر این صورت این نگرانی وجود دارد که دنبال‌ راهکارهایی باشیم که فضای موجود آنرا تحمیل‌ می‌کند.