Abstract:
این پژوهش به بررسی رابطه ی سبک های یادگیری با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه در درس زبان انگلیسی شهر شیراز پرداخته است. روش انجام پژوهش، توصیفی از نوع پیمایشی و همبستگی می باشد. جامعه ی آماری در این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دختر 87 در - و پسر پایه های اول، دوم و سوم دوره ی متوسطه شهر شیراز که در سال تحصیلی 88 مدارس این شهر مشغول به تحصیل بودند، به تعداد 27000 نفر می باشد. نمونه ی پژوهش را 392 نفر از دانش آموزان رشته های علوم انسانی، علوم تجربی و ریاضی و فیزیک پایه های اول، دوم و سوم دوره متوسطه ناحیه ی 2 شیراز بودند که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای مرحله ای انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه ی سبک یادگیری هانی و مامفورت و آزمون پیشرفت تحصیلی بود و برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی، میانگین و فراوانی درصدی و از آمار استنباطی رگرسیون چند متغیره، تحلیل واریانس یک راهه و مستقل استفاده شد. یافته ها نشان داد که: t آزمون - بین سبک های یادگیری و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه ای معنا دار وجود ندارد. - بین سبک های یادگیری و رشته های گوناگون تحصیلی، تفاوت معنی دار آماری وجود دارد. - بین سبک های یادگیری دختران و پسران تفاوت معنادار وجود ندارد.بین سبک های یادگیری (عمل گرا، اندیشه گرا) پایه های دوم و سوم تفاوت معناداری وجود ندارد، اما بین سبک های یادگیری فعالیت گرا و نظریه پرداز در پایه های تحصیلی دوم و سوم تفاوت وجود دارد.
Machine summary:
"با توجه به مطالعات نظری و پژوهش های تجربی یاد شده ، هدف این پژوهش بررسی رابطه ی سبک های یادگیری با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر و پسر دوره ی متوسطه بود، بر این اساس فرضیه های زیر مطرح شده است : ١- بین سبک های یادگیری گوناگون (اندیشه گرا، عمل گرا ، فعالیت گرا، نظریه پرداز) و پیشرفت تحصیلی آن ها در درس زبان انگلیسی تفاوت معنادار وجود دارد.
(رجوع شود به تصویر صفحه) همان گونه که مشاهده می شود، مقدار F برابر ١/١٥ گردیده که این مقدار با درجات آزادی (٤/٣٨٧) در سطح ٠/٣٠ معنادار شده و چون سطح قابل قبول معناداری کم تر از ٠/٠٥ است ، بنابراین نتیجه می گیریم که متغیرهای پیش بین (سبک های یادگیری ) نمی توانند متغیر ملاک (پیشرفت تحصیلی ) را پیش بینی کنند، به بیان دیگر، بین سبک های یادگیری گوناگون و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه ی معنادار وجود ندارد و فرضیه ی پژوهشگر رد می شود.
(رجوع شود به تصویر صفحه) همان گونه که مشاهده می شود، مقدار F برابر ٤/٠٠٨ گردیده که این مقدار با درجات آزادی (٢/١٧٥) در سطح ٠/٠٢ معنادار شده و از آن جا که سطح قابل قبول معناداری کم تر یا مساوی (٠/٠٥) است ، بنابراین نتیجه می گیریم که بین میزان سبک یادگیری فعالیت گرای دانش آموزان رشته های گوناگون تحصیلی تفاوت معنادار وجود دارد.
(رجوع شود به تصویر صفحه) همان گونه که مشاهده می شود، مقدار F برابر ١/٧٨ گردیده که این مقدار با درجات آزادی (٢/٣٨٩) در سطح ٠/١٦ معنادار گردیده و از آن جا که سطح قابل قبول معناداری کم تر یا مساوی (٠/٠٥) است ، بنابراین نتیجه می گیریم که بین میزان سبک یادگیری فعالیت گرای دانش آموزان پایه های گوناگون تحصیلی تفاوت معنادار وجود ندارد."