Abstract:
اساسنامه دیوان کیفری بین الملل در نشست نمایندگان تام الاختیار ملل متحد که در تاریخ ١٥/ژوین ١٩٩٨ در رم آغاز شد و در ١٧ ژوین ١٩٩٨ تایید نماینده ١٢٠ کشوراز مجموع ١٦٠ کشوررسید و نهایتا بعد از تصویب ٦٠ کشور لازم الجرا شد. صلاحیت دیوان به موجب ماده ٥ اساسنامه ، دیوان نسبت به رسیدگی به ٤ جرم صلاحیت خواهد داشت : نسل کشی (کشتار جمعی)١ جرایم علیه بشریت ،٢ جرایم جنگی،٣ تجاوز.٤ دیوان کیفری بین المللی صلاحیت خود را « تنها نسبت به مهم ترین جرایم بین المللی مربوط به مجموعه جامعه بشری» اعمال خواهد کرد.
Machine summary:
"بند ٢ ماده ٢٧ اساسنامه دیوان کیفری بین المللی به نحوی صریح متذکر می شود این مصونیت ها، کـه بـه اسـتناد حقـوق داخلی یا بین المللی به لحاظ عنوان رسمی یک شخص ممکن است نسبت به او قابل اعمال باشد، مـانع دیـوان نمـی شـود کـه صلاحیت خود را نسبت به شخص مذکور اعمال نکند.
». هر گاه نماینـدگان یـک دولـت در معـرض اتهـام باشـند، دیوان در این باره اظهار نظر خواهد کرد که آیا دولت مورد درخواست می تواند بدون آنکه تعهدات خود را به موجب کنواسـیون وین در مورد روابط دیپلماتیک و کنسولی، حقوق عرفی و سایر قواعد مربوط در حقوق بین الملل نقض کند با دیـوان همکـاری نماید؟ به موجب ماده ٢٧ اساسنامه ، فقدان مصونیت آثار بسیار مهمی بر تعهد دولتها مبنی بر همکاری مقامات صـالح ملـی بـا دیوان ، هدایت تحقیقات و تعقیب جنایات در صلاحیت دیوان دارد.
از مقایسه ماده ٩٨ با ماده ٢٨ اساسنامه نکته جالبی استنباط می شود کـه طبـق آن که هر گاه دولت عضو، بر اساس قانون داخلی و حتی قانون اساسی خود برای کسی مصونیت قایـل باشـد نمـی توانـد از تسـلیم کردن وی به دادگاه کیفری بین المللی خودداری کنداما اگر این مصونیت را به موجب یک معاهده چند جانبه بـین المللـی بـه شخص یا اشخاص اعطا کرده باشد، به موجب ماده ٢٨ می تواند از تسلیم آن فرد یا افراد به دادگاه کیفری بین المللی خودداری کند بدون آنکه این کار ناقض تعهدات آن کشور در قبال دادگاه محسوب شود."