Abstract:
اتخاذ هر نوع شیوه مدیریتی در ساختار اجرایی عملیات روانی از نحوه نگرش به این حوزه از دانش متاثر است، چنانچه سنجش عملیات روانی به منزله پنداری اجتماعی، درگیری سیاسی، ابزار اطلاعاتی و … به عملکردهای اساسی سیستمی متفاوتی منجر میشود. این مقاله، ابتدا به روشهای تحقیق در عملیات روانی و فرضیههای رایج آن میپردازد و سپس نقش مدیریت سیاست اطلاعاتی را در موقعیتهای مختلف عملیات روانی مورد بررسی قرار میدهد. همچنین الگوها و گرایشهای جدیدی را در به کارگیری سیاست اطلاعاتی در شرایط عملیات روانی تبیین میکند.
Machine summary:
"فرضیه های عملیات روانی عملیات روانی در چارچوب تحقیقات علمی میتواند در سطوح مختلف دانش مورد بررسی قرار گیرد: الف ) به منزله یک پندار اجتماعی ؛ ب ) در محدوده درگیریهای سیاسی ؛ ج ) شکل منحصر به فرد درگیری سیاسی؛ و د) به مثابه سیستم و جزئی از ابزارهای نظارت سیاسی (ابزار سیاسی).
Political Regulation - اهداف ساختار سازمانی را تعیین کند، از روشها و منابع اجرایی نظام مدیریت دولتی، هماهنگ با محدوده های مقدم در توسعه ، در مقایسه با سیستم به کارگیری تهاجم روانی، استفاده کند و با این عملیات به منزله پندار دائمی اجتماعی مقابله مناسبی داشته باشد.
نهادینه سازی تهاجمهای روانی خارجی: این عملیات که در سیستم روابط روانی به عنوان هدف تهاجم تعریف شده است که به درگیری نهادی تبدیل میشود، و در آینده به هدف مدیریت سیاست اطلاعاتی تغییر پیدا خواهد کرد.
جنبه های جدید سیاست اطلاعاتی دولت در شرایط عملیات روانی آشکار میشوند: - در این مرحله از تکامل اجتماعی، حذف عملیات روانی یک باور اجتماعی ناممکن است اما میتوان آن را با اهرم خطر جامعه (١١)، مهار و کنترل کرد.
سیاست اطلاعاتی دولت به تشکیل جامعه اطلاعاتی کمک میکند و از این رو تکامل اصلی سیستم روابط سیاسی - اطلاعاتی جامعه مدنی را با توجه به شکلها و روشهای عملیات روانی ارائه میکند و تضادهای بالقوه ای را که مدیریت عملیات روانی بر پایه آنها بنا شده است ، حذف یا دگرگون میکند."