Abstract:
هدف تحقیق پیش رو، تعیین اثر کافئین بر بازگشت به حالت اولیه در فعالیت ارگومتر رولینگ بود. به همین منظور، 9 پاروزن نخبه مرد (سن 1/1±18/3سال، قد 1/7±185/7سانتی متر، وزن 8/6±77/9 کیلوگرم و چربی بدن 1/5±8/4 درصد) پس از فعالیت 2000 متر ارگوروئینگ، 3 یا 6 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن (mg.kg-1) کافئین یا دارونما مصرف کردند. آنها فعالیت را 24 ساعت بعد تکرار کردند. کافئین اثری بر توان (307/18 برای 6mg.kg-1، 301/00 برای 3mg.kg-1و 319/25 برای دارونما) و زمان (418/5 ثانیه برای 6mg.kg-1، 421/12 ثانیه برای 3mg.kg-1و 413/27 ثانیه برای دارونما) نداشت. تفاوت لاکتات در دو دوز مصرف کافئین و دارونما تفاوت معناداری نشان نداد. همچنین تفاوت معناداری در کراتین کیناز در دو دوز کافئین و دارونما پس از پیش آزمون و پیش از پس آزمون مشاهده نشد. بررسی نتایج فردی بهبود زمان اجرا در پنج نفر و تخریب آن را در چهار نفر پس از مصرف 6mg.kg-1 کافئین نشان داد. همچنین دو ورزشکار بهبود اجرا و هفت ورزشکار تخریب آن را پس از مصرف mg.kg-1 3 کافئین به ازای مصرف دارونما نشان دادند. نتایج نشان داد که کافئین بر بازگشت به حالت اولیه در فعالیت ارگومتر در شرایط تحقیق حاضر اثری ندارد.
Machine summary:
برای مثال ، جارک و همکاران (٢١) گزارش کرده اند که مصرف کافئین موجب افزایش زمان تمرین تا رسیدن به واماندگی شده و این موضوع به همراه کاهش میزان گلیکوژنولیز نبوده است .
با توجه به احتمال وجود تأثیرات کافئین بر کاهش میزان تخریب تارهای عضلانی ، میزان مصرف گلیکوژن به عنوان سوخت و میزان کراتین کیناز و لاکتات ، فرض بر این بود که مصرف کافئین بر میزان بازگشت به حالت اولیه پس از اجرای سنگین ارگومتر روئینگ اثرگذار است .
بر همین اساس ، هدف اصلی این تحقیق بررسی اثر کافئین و دوزهای مختلف آن بر بازگشت به حالت اولیه پس از ٢٠٠٠ متر فعالیت روی ارگومتر روئینگ بود.
تفاوت های فردی زمان اجرای ٢٠٠٠ متر ارگومتر روئینگ در دو دوز کافئین و دارونما (برای هر پاروزن ، اجرای خودش پس از مصرف دارونما به عنوان حالت اجرای پایه همان پاروزن در نظر گرفته شده است ).
تفاوت های فردی توان اجرای ٢٠٠٠ متر ارگومتر روئینگ در دو دوز کافئین و دارونما (برای هر پاروزن ، اجرای خودش پس از مصرف دارونما به عنوان حالت اجرای پایه همان پاروزن در نظر گرفته شده است ).
می توان گفت که مصرف کافئین در این دو تحقیق یک ساعت قبل از اجرای آزمون ٢٠٠٠ متر ارگومتر بوده است .
با توجه به نتایج تحقیق حاضر، می توان نتیجه گرفت که مقادیر مختلف مکمل کافئین تأثیری بر میزان بازگشت به حالت اولیه پس از اجرای آزمون ٢٠٠٠ متر ارگومتر روئینگ ندارد.