Abstract:
جنبش چریکی فدائیان خلق از انشعابات حزب توده بود که به علت اختلاف در مشی مبارزه از حزب جدا شد . اکثر اعضای آن را نیز افراد جوان و تندرو تشکیل می دادند. این جنبش رهبری و تئورسین های منحصربه فرد خود را داشت . از قبیل مسعود احمدزاده، امیرپرویز پویان، بیژن جزنی و ظریفی . پژوهش حاضر به روش تاریخی از نوع توصیف ی تحلیلی و مطالعه کتابخانه ای، این هدف را دارد تا علت آفرینش مشی مبارزه مسلحانه، تئوری های بیژن جزنی و را از نظر وی روشن کند . بیژن جزنی مبارزه مسلحانه در شهر و روستا « پیشاهنگ » کارکرد (کوه ها) را مشی اساسی جنبش انقلابی توده می دانست، اما در کنار آن توامان به مشی سیاسی صنفی و فرهنگی تبلیغاتی نیز قائل بود . جزنی رهبری جنبش انقلابی مسلحانه را پیشاهنگ می نامید و برای آن وظایف و کارکردهایی اساسی تعریف کرده بود . از نظر وی پیشاهنگ بر
نیروی انقلابی مبارز پیشی دارد، چنان که پیشاهنگ باید آماده و کارکشته، باسواد و آگاه و اهل ایثار باشد . بر اساس دیدگاه های جزنی می توان عنوان کرد رهبری چه در حزب توده و چه در فدائیان خلق اهمیت زیادی داشته است.
Machine summary:
"به تعریف دیگر از نظر جزنی ، مبارزه مسلحانه تا زمانی که توده های مردم به آن نپیوسته اند فقط ماهیت آگاه سـازنده دارد و پـس از آگـاه شـدن مردم و پیوستن آنان به جنبش انقلابی مسلحانه ، انقلاب تا تحقـق انتقـال قـدرت حاکمیـت بـه سیستم جدید و جانشین ساختن آن به جای نظام سیاسی فاسد پیشین ادامـه مـی یابـد؛ بنـابراین می توان عنوان کرد خصوصیت این نوع مبارزه این بود که برای رسیدن به خواسـته هـایش آرام ، هشیار و با برنامه قدم برمی دارد.
پس از قیام سی تیر که حزب مـی خواسـت بـا مـصدق همکـاری و حمایتش را عملی کند باید توجه خود را به تدارک نیروهای سازمان یافته نظامی و شـبه نظـامی معطوف می کرد، اما برخلاف این در شش ماه آخر نخست وزیری مصدق زمان حزب بـه جـای آماده کردن و داشتن نیروی نظامی انقلابی آماده برای عملیات ، به کارهای خرده و نه چندان مهم مانند جمع آوری کمک ، برگزاری جشن های ایالتی و تشکیل کمیته گذشت و بـا ایـن تعبیـر بـه سکوت حزب در جریان کودتای ٢٨مرداد می تازد: «حزب توده که در ماه های قبـل بـه خـواب ١- جزنی ، بیژن ، ١٣٥٧، تاریخ سی ساله ایران ، ج ٢ج ٢، تهران : انتشارات چمن ، ص: ٥٨."