در حاشیه! - Journal حقوق زنان Conversation and interview

"عموم جوان‌ها به این نوع رشته‌ها خیلی علاقه‌مند هستند و چون یک نیاز درونی- به خصوص در مقطع سنی نوجوانی و جوانی-وجود دارد که‌ شخص دوست دارد مطرح بشود،از این‌رو علت گرایش‌های‌ جوانان ما به بحث بازیگری به نوعی مطرح کردن خودشان‌ است. من چون مادر هستم به مسائل تربیتی و آموزشی اعتقاد دارم و معتقدم‌ که تعدادی از جوان‌ها دچار یک سری عشق‌های کاذب و ساده و زودگذر هستند و مانند این است که بالای قله‌ای‌ ایستاده‌اند و هرچه که در دیدشان است،می‌بینند و دست‌ روی آن می‌گذارند و می‌گویند من می‌خواهم دکتر بشوم، مهندس بشوم،بازیگر بشوم و... بعد به‌ مراتب زمینه و راه‌های انحراف بیش‌تر برایش به وجود می‌آید؛یعنی حالا وقتی که دچار مخالفت پدر و مادر یا احیانا بستگان دور و اطرافیان قرار می‌گیرد آن موقع راه‌های‌ دیگری را برای سرگرم کردن خودش انتخاب می‌کنند که‌ خطرش بیش‌تر است. ما در روان‌شناسی مبحثی داریم که‌ می‌گوییم اگر مادر رابطه‌ی خوبی با پسرش داشته‌ باشد ناخودآگاه فرزند از محبت اشباع می‌شود و گرایش‌ کم‌تری به جنس مخالف برای صحبت پیدا می‌کند،به‌ همان نسبت پدران ما هم وظیفه دارند ارتباط بسیار خوبی با فرزند دخترشان داشته باشند،که ناخودآگاه این دختر هم‌ نیاز و گرایش کم‌تری به جنس مخالف پیدا کند. من به‌ دو دلیل جوان‌ها را انتخاب کردم اول این‌که بتوانم حداقل‌ باری از دوش دولت و نظام بردارم و بازار کاری برای‌ جوان‌ها به وجود بیاورم و دلیل دوم این‌که دیگاه من‌ نسبت به نسل جوان،سلامت،صداقت،درستی و راستی‌ است و در وهله‌ی اول خود من این موارد را باید یادم بماند و برای خودم تداعی بشود و از این خصلت‌ها دور نشوم."