جرعه جرعه معرفت؛ خود را به دنیا مفروش Journal Article

"دنیای فانی و زودگذر ما نیز همان سراب است که هر چه می‌دوی به آن نمی‌رسی؛ نردبان است که عاقبت از آن خواهی افتاد، اگر بی‌پروا از آن بالا روی؛ آب دریاست اگر داخل کشتی وجودت شود، تو را به هلاکت می‌کشاند؛ شاخ‌های گوزن است که اگر به آن فخر کنی، دشمن درون و بیرون به کام مرگ می‌کشاندت؛ همان درد است هنگام جراحی، اگر بی‌هوشت نکنند؛ و این بی‌هوشی همان رهایی از حب دنیاست، هنگام سفر به سرای آخرت. سایه ناپایدار را ببین؛ پس به استراحت در این سایه ناپایدار دل خوش مکن که: «إنما الدنیا منتهی بصر الأعمیٰ، لا یبصر مما وراءها شیئا، و البصیر ینفذها بصره ویعلم أن الدار وراءها، فالبصیر منها شاخص والأعمیإلیها شاخص، والبصیر منها متزود و الأعمی لها متزود( 2 ) ؛ دنیا نهایت دید نابینا و کوردل است و در ورای دنیا چیز دیگری نمی‌بیند، ولی بصیر نگاهش را از آن عبور می‌دهد و می‌داند که خانه واقعی آن سوی دنیاست."