یک جرعه معرفت(امثال القرآن) Journal Article

"وقتی ابراهیم(علیه السلام) با نمرود مناظره کرد، نمرود گفت: «خدای تو کیست؟» فرمود: «خدای من آن است که می‌‌میراند و زنده می‌‌کند. »،( 1 ) در این حال نمرود مغالطه کرد و یکی را که مستوجب کشتن بود، از زندان بیرون آورد و آزاد کرد و دیگری را که گناهی نداشت، کشت و گفت: «آن را که مرده بود، به حقیقت، زنده کردم و آن زنده را میراندم». ابراهیم(علیه السلام) فرمود: «مرده یا زنده کردن، این نیست که تو کردی». ( 2 ) شیخ طبرسی(قدس سره) در این‌‌باره می‌‌گوید: «نمرود، به دلیل غروری که داشت، مناره‌‌ای بزرگ ‌‌ساخت و بالای آن رفت تا با خدا حرب کند، اما مناره فرو ریخت و نمرود فرو افتاد، ولی گزندی ندید؛ از این‌‌رو بر خود مغرور شد و سوگند خورد که از حرب با خدای ابراهیم(علیه السلام) دست برندارد. و آن بیچاره ملعون (نمرود) از میان سپاه بیرون جهید و به خانه شتافت و چنان دانست که از آزار پشه‌‌ها خلاص شده است."