Abstract:
صنعت به عنوان قوه محرکه توسعه اقتصادی و تولید کالاهای صنعتی به عنوان عامل موثر در توسعه یک
کشور محسوب می شود که منجر به افزایش رشد اقتصادی و بهبود کیفیت زندگی شهری خواهد شد. این
مقاله درصدد شناخت وتحلیل رابطه ی میان شهربروجن وشهرک صنعتی و تاثیر گذاری بومی بودن مالکان
صنعتی برخروج سرمایه از شهر بروجن مورد نظر است. این پژوهش به روش توصیفی تحلیلی و با بهره
گیری از مطالعات اقتصادی وجغرافیایی و انجام پژوهشهای میدانی از جمله مصاحبه و پرسشنامه از
صاحبان صنایع و مدیران سرمایه انجام گرفته است. نتایج مطالعات انجام شده نشان میدهد که با وجود
همجواری نزدیک به شهر بروجن، این شهر نتوانسته نقش عمدهایی در توسعه صنعتی و جذب سرمایه
داشته باشد و حجم وسیع ارزش افزوده صنعتی به خارج از منطقه انتقال مییابد. از سوی دیگر نیمی از
صاحبان سرمایه در شهر بروجن ساکن هستند اما رغبت چندانی به سرمایه گذاری در شهر بروجن ندارند.
این در حالی است که شهرک صنعتی نیز نتوانسته توزیع متعادلی در روند دستمزد میان بخش صنعتی و
دولتی پدید آورد. اندازه شهر، عدم توانایی شهر در تامین مواد اولیه، بازار فروش و ارائه خدمات اداری،
تجاری وبانکی مناسب ازجمله علل سهم بری اندک شهر بروجن از ارزش افزوده و میل جغرافیایی سرمایه
به دو کلانشهر ایران، اصفهان و تهران می باشد.
Machine summary:
"جدول شماره ١٤: همبستگی میان بازار خرید و فروش و هزینه های آنها هزینه بازار بازار خرید و بازار خرید تاسیسات فروش و سرمایه در سرمایه در سود گردش تولید ( به تصویر صفحه مراجعه شود) جدول شماره ١٥: سهم مناطق ازبازار خرید اولیه ( به تصویر صفحه مراجعه شود) / فرضیه سوم : به نظر می رسد شهرک صنعتی بروجن نتوانسته توزیع متعادلی در روند دستمزدها میان بخش صنعتی و دولتی پدید آورد.
(بیشتر مالکان بومی در صنایع کوچک و متوسط و با سرمایه گردش کمتری مشغول به فعالیت هستند و اغلب آنها خانه دومی در خارج از منطقه دارند) نوع مالکیت و محل سکونت صاحبان سرمایه نقش موثری در جذب ارزش افزوده بخش صنعت دارد بدین سان که درصورت دولتی و سهامی عام بودن مالکیت واحدهای صنعتی، ارزش افزوده میل به تمرکز در مراکز اصلی دولتی در سطح کشور خواهد داشت و نقش محل سکونت مالکان در این امر کمتر موثر واقع میشود.
مالکان بزرگترین کارخانه های این شهرک دو شهر تهران و اصفهان را به عنوان مراکز خرید و فروش محصولات خود انتخاب کرده اند (هر ماهه معادل ٣٣٠ میلیارد ریال تنها در این دو شهر انباشت میشود) شهر بروجن ازنظر اندازه جمعیتی (٦٠هزار نفر) جزء شهرهای میانه اندام شناخته می شود، بنابراین از این قاعده مسثتثنی نبوده و سرمایه صنعتی در آنجا انباشت و به گردش در نمی آید."