Abstract:
از مهمترین محورهای اندیشه ایی اوشو به عنوان یکی از بنیانگذاران معنویت های نوپدید، نظریه او راجع به «انسان کامل» است. اوشو با تصویری که از ماهیت انسان مطلوب و ایده آل ارائه می دهد، مدل خاصی از نهایت فرجام بشر در عرفان خودساخته خویش ترسیم می کند. هدف از این تحقیق، نقدوبررسی مهمترین شاخصه هایی است که اوشو برای انسان کامل معرفی می کند. اوشو می کوشد تا با استفاده از اصطلاحات مثبت و ارزشی، معنی و مفهوم کاملا غیرارزشی ارائه دهد او شاخصه های انسان کامل را در عشق، آزادی، تنهایی و در حال زندگی کردن می داند؛ مفاهیمی که به ظاهر پسندیده است اما او با ارئه تعریف جدید و متناسب با اهداف خود بار معنایی خاصی برای واژگان وضع کرده است. این تحقیق پس از تحلیل علمی مبتنی بر اصل ناسازگاری درونی و بیرونی، ثابت می کند که آنچه راجع به شاخصه های انسان کامل در معنویت اوشو مطرح است اساسا خلاف فطرت و طبیعت انسانی است که پایبندی به آنها نتیجه ای جز افتادن درسکس و ابتذال و مادیگرایی نیست.
Machine summary:
"اوشو میکوشد تا با استفاده از اصطلاحات مثبت و ارزشی، معنی و مفهوم کاملا غیرارزشی ارائه دهد او شاخصه های انسان کامل را در عشق ، آزادی، تنهایی و در حال زندگی کردن می داند؛ مفاهیمی که به ظاهر پسندیده است اما او با ارئه تعریف جدید و متناسب با اهداف خود بار معنایی خاصی برای واژگان وضع کرده است .
اوشو در طی طریق و سفر درونی از تنهایی محض و محو شدن دنیا سخن می گوید، اکنون باید پرسید آیا مراد اوشو پشت کردن به دنیاست و اینکه اساسا دنیا مانع رسیدن به بلوغ و معصومیت مدنظر اوست یا چیز دیگری است ؟ توجه به دنیا و حضور در اجتماع چگونه معصومیت کودکانه انسان را از او می گیرد؟ اگر مراد اوشو در سیروسلوک، بی توجهی به دنیا و بیارزش دانستن دنیاست این خوب است و اما اگر به معنای نادیده گرفتن دنیا و انزوا و گوشه نشینی انسان است ، در این صورت باید گفت بر فرض قبول معنویت ادعایی اوشو اینکه انسان در تنهایی محض به سیر و سلوک عرفانی بپردازد که هنر نیست ، هنر آنجاست که انسان علی رغم تعاملات پیچیده اجتماعی در میان افکار و رفتارهای مختلف نوع انسان ، بتواند به سلوک عرفانی خود بپردازد."