Abstract:
وجود داده های گمشده در بیش تر آمارگیری ها امری اجتناب ناپذیر است. اما در تمامی طرح های آماری قبل از اجرای آن، مطمئنا راهکار مناسبی برای برخورد با این مشکل در نظر گرفته می شود. از جمله مواردی که برای برخورد با داده های گمشده در نظر گرفته می شود، جانهی و وزن دهی است که هر کدام مزیت ها و مشکلاتی دارند، اما استفاده از مجموعه داده ای که هیچ یک از این دو روش را در تحلیل به کار نگیرد، منجر به اریبی براوردها می شود و در نتیجه تحلیل های اشتباهی را به همراه خواهد داشت. در این مقاله به بررسی براوردگری که برای میانگین جامعه در حضور بی پاسخی پیشنهاد شده ]12[ و از براوردگر والش به دست آمده است ]16[، پرداخته می شود. همچنین نشان داده می شود که براوردگر میانگین به دست آمده از روش پیشنهادی بهتر از براوردگر حاصل از روش جانهی نسبتی و براوردگر TSS (Toutenberg، Srivastava and Shalabh) است و میانگین مربع خطای براوردگر حاصل کم تر از براوردگر به دست آمده بر اساس روش جانهی نسبتی است.
In many surveys، missing data is inevitable. But in all statistical projects before its implementation surely it is considered suitable solution for dealing with missing data. Methods for dealing missing data are imputation and weighting that each of them has advantages and disadvantages، however، using data set which applies none of these two methods، leads bias estimation، then it causes wrong analysis. In this paper، an alternative estimator of population mean in the presence of non-response، which has been suggested [12]*، has considered which comes in the form of Walsh’s estimator [16]. The estimator of mean obtained from the proposed technique remains better than the estimators obtained from ratio imputation or TSS، also the mean-squared error (MSE) of the resultant estimator is less than that of the estimator obtained on the basis of ratio method of imputation.
Singh، S. (2009). A New Method of Imputation in Survey Sampling، Statistics، 43، 499–511.
Walsh، J.E. (1968). Generalization of Ratio Estimator for Population، Sankhyä A، 32، 99–103.