Abstract:
باتوجه به این که فعالیت اصلی بانک ها جذب و تخصیص منابع مالی است، مدیریت این فرآیند در خصوص نحوه جذب منابع و اعطای تسهیلات باید به بهترین نحو ممکن باشد. مدیریت موفق این فرایند زمانی ممکن است که مدیران اطلاعات دقیقی از بهای تمام شده و منافع حاصل از این فرآیند داشته باشند. هدف از این تحقیق، محاسبه و مقایسه بهای تمام شده سپرده های بانکی تحت دو سیستم بهایابی سنتی، که هم اکنون در بانک های ایران متداول است، و سیستم هزینه یابی برمبنای فعالیت است. به این منظور سپرده های بانکی شعبات درجه یک بانک کشاورزی استان مازندران که شامل ۱۱ شعبه است، طی دوره مالی ۱۳۹۴ به روش ABC بهایابی شد. برای آزمون فرضیه های تحقیق از آزمون یومن ویتنی و آزمون t استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهند که بهای تمام شده سپرده های سرمایه گذاری کوتاه مدت و بلندمدت در روش های سنتی و مبتنی بر فعالیت به طور معناداری متفاوت از یکدیگر بوده است اما در بررسی سایر سپرده ها تفاوت معناداری مشاهده نگردید.
Since، mobilization and allocation of financial funds is the main task of a bank، managing this process should be in the best possible way. It is only possible if managers can successfully analyze the detailed information of the cost and benefits of the process. The main objective of this study is to compare two traditional costing and activity-based costing systems. This study is based on data collection method and the research method is a descriptive case study. Our data sample includes 11 branches of Agricultural Bank in Mazandaran Province during the 2015 fiscal year. To test the research hypothesis، we apply the U Mann Whitney and T-test. The results show that cost of all types of deposit، except the other deposits item، are significantly different in two systems.