Abstract:
پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه دینداری و امید به آینده در بین دانشجویان دانشگاه یزد انجام شده است.
روش: روش مورد استفاده در این تحقیق، توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری مورد مطالعه، دانشجویان دانشگاه یزددر سال تحصیلی 94-93 بودند که 374 نفر از آنها با روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. آزمون امید به آیندهاسنایدر و همکاران(1991) و آزمون محقق ساخته دینداری بر اساس الگویگلاک و استارک(1968)به عنوان ابزار تحقیق مورد استفاده قرار گرفتند.
یافته ها: نتایج نشان داد بین دینداری دانشجویان و امید به آینده در آنها رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین ابعاد اعتقادی، عاطفی، پیامدی و دانشی، با امید به آینده، رابطه مثبت و معناداری داشتند؛ ولی بعد مناسکی با امید به آینده رابطه معناداری نداشت.
نتیجه گیری:افزایش سطح دینداری دانشجویان به تقویت امید به آینده در بین آنها منجر می شود و لازم است از این پتانسیل برای افزایش امید به آینده دانشجویان استفاده شود.
The present research aims at investigating the relationship between religiosity and hope to the future among students of Yazd University.
Method: The used method in this study was descriptive of correlation kind. The statisticall population of the research included Yazd University students in the academic year 93-94، who 374 people of them were selected and studied through stratified random sampling method. Hope to the future Snyder’s test and religiosity test made of researcher on the basis of Gluck and Stark pattern were used as a research tool.
Results: The results showed a positive and significant relationship between religiosity students and their hope to the future. Also، there was a significant positive relationship between the belief، emotional، and intellectual dimensions with hope to the future، but there wasn’t a significant relationship between the ritual dimensions with hope to the future.
Conclusion: Religiosity plays an important role in increasing the hope to the future among students.
Machine summary:
"یافتهها: نتایج نشان داد بین دینداری دانشجویان و امید به آینده در آنها رابطۀ مثبت و معناداری وجود دارد.
درواقع؛ ناامیدی علاوه بر آثار و پیامدهای روانی و اجتماعی، دارای پیامدهایی منفی برای سلامت جسمی افراد جامعه است؛زیرا امید مانند دارو دارای اثرات بیولوژیکی است و میتواند روی کنترل درد و ناتوانیهای بیماران تأثیر مثبت داشته باشد و ازآنجاکه برای رسیدن به توسعۀ پایدار، اولین و مهمترین شرط، داشتن نیروی انسانی متخصص و البته سالم است، اهمیت این موضوع تا حدودی روشن خواهد شد.
نتایج پژوهش قهرمانی و نادی(1391)نشانگر این است که بین مؤلفههای بهزیستی وجودی با امید به آینده، انگیزۀ پرستش و سازگاری با امید به آینده و سلامت روان با امید به آینده، رابطۀ معناداری وجود دارد.
بنابراین، از نظر اسنایدر، امید عبارت است از: ظرفیت ادارک شده برای تولید مسیرهایی به سمت اهداف مطلوب و انگیزۀ ادراک شده برای حرکت در Chang & Li Penrod & Morse Snyder Koenig Gomez & Fisher Chang & DeSimone این مسیر(اسنایدر، 2000).
به عقیدۀ این دو محقق،با وجود اینکه در ادیان تفاوتهایی Aquinas Glock & Stark The Nature Of Religious Commitment وجود دارد،اما وجوه مشترکی را نیز بین آنها میتوان یافت که این عرصهها ابعاد اصلی دینداری را تشکیل میدهند و عبارتند از: ابعاد اعتقادی، مناسکی، پیامدی، عاطفی و فکری.
(قهرمانی و نادی، 1391: 2) پژوهش حاضر، رابطۀ دینداری با امید به آینده در بین دانشجویان دانشگاه یزد را مورد بررسی قرار داده است."