Abstract:
این پژوهش با هدف بررسی نقش مدیریت مشارکتی در کارآفرینی سازمانی در سازمان تامین اجتماعی
استان زنجان تدوین شده است. روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر نحوه گردآوری داده ها
پیمایشی بوده است. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه کارکنان سازمان تامین اجتماعی استان زنجان
میباشد که تعداد آنها ١٩٦٠ نفر است که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان ٣٢٠ نفر به روش
تصادفی به عنوان نمونه مورد بررسی انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات در این تحقیق، پرسشنامهی
محقق ساخته بوده است که شامل سوالاتی در زمینه ابعاد مدیریت مشارکتی و کارآفرینی سازمانی
میباشد. روایی پرسشنامه با استفاده از پانل تخصصی متشکل از اعضای هیات علمی گروه مدیریت
دانشگاه آزاد اسلامی زنجان مورد تایید قرار گرفت. به منظور تعیین پایایی آن از آلفای کرونباخ استفاده
شده ؟؟؟که در سطح قابل قبولی قرار دارد. یافته های تحقیق نشان داد که تمامی ٤ متغیر
مستقل (مشارکت کارکنان در هدف گذاری، تصمیم گیری، حل مشکلات و تغییر و تحول سازمانی) با
متغیر وابسته کارآفرینی سازمانی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. بر اساس نتایج تحلیل رگرسیون،
چهار متغیر مذکور ٥٢ درصد از واریانس کارآفرینی سازمانی در سازمان تامین اجتماعی استان زنجان را
تبیین کردند.
Machine summary:
از جمله شاخص ها و بستر مناسب براي توسعه کارآفريني سازماني سبک رهبري، کار تيمي، حمايت کافي مديران از افراد خلاق و نوآور، سيستم پاداش و تشويق مناسب کارکنان خلاق و ريسکپذير است ، بنابراين براي ترويج روحيه کارآفريني سازماني بايد شرايط مناسبي در درون سازمان وجود داشته باشد (همافر، ١٣٩٢، ٢١) يکي از اين شرايط مناسبي که بايد در درون سازمان وجود داشته باشد و در سالهاي اخير با طرح سازمان هاي شبکهاي و زنده ، افزايش تکنولوژي ارتباطي و اطلاعاتي و مشارکت بيشتر افراد در تصميم گيريهاي سازماني، همزمان با افزايش تخصص کارکنان ، مباحث مربوط به آن ، مجددا اوج تازهاي گرفته ، مديريت مشارکتي است (جونز، ٢٠١٦، ٣٤) مديريت مشارکتي به ايجاد فضا و نظامي توسط مديران اشاره دارد که در آن تمام کارکنان و مشتريان و پيمانکاران در روند تصميمسازي، تصميمگيري و حل مشکلات و مسائل سازمان ، با مديريت همکاري و مشارکت نمايند (جواد نژاد و همکاران ، ١٣٩٢، ١٧) تعاوني يک مؤسسه خودمختار و مبتني بر اتحاد داوطلبانه اشخاص براي برآورده ساختن نيازهاي عمومي اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي و آرزوها از طريق يک مالکيت مشترک و تحت کنترل دموکراتيک شرکت ميباشد (نجفي، ١٣٩٢، ٣٢) سازمان تأمين اجتماعي يک سازمان بيمه گر اجتماعي است که مأموريت اصلي آن پوشش کارگران مزد و حقوق بگير (به صورت اجباري) و صاحبان حرف و مشاغل آزاد (به صورت اختياري) است .