«سیری در عرفان جهانی»(جلوه‌هایی از عرفان تطبیقی) Journal Article

پژوهش در عرفان جهانی نیازمند درک انگاره‌های عالی عرفان در مذاهب الهی، ادیان غیر الهی، بررسی عمیق و هم‌اندیشی ژرف‌ در نظریه‌های عرفای ربانی، عاشقان الهی، معتقدان مؤمن و اصحاب پیامبران و عرفان طلبان می‌باشد که می‌توان منشاء آن را در نقش‌های تئوریک، و جهت‌های عالی شناخت جستجو نمود. همین طور که اداره، هدایت و سازماندهی یک نهاد اجتماعی بستگی به علاقه و توانمندی مدیر آن از جهت علمی و اجرائی دارد، سیر عمیق در عرفان جهانی به منظور مقایسه اصول، هدف‌ها و روش‌های کشف رموز خلقت، عارفان اندیشمند و سالکان کنکاش‌گر را می‌طلبد که راههای شهودی تقرّب به حقّ مطلق را طی کرده و در وادی خودیابی به خدایابی به مسیر درست و سنجیده دست یافته باشند. پژوهشگر در این مقاله ضمن بررسی ریشه‌های تئوریک عرفان حقیقی نظیر جهت‌‌گیری آرمانی و آموزه‌های خداگرائی، مکاتب عرفان الهی را مورد بررسی قرار داده، آن‌ها را از نحل خداگریزی ومادیگرائی محض مجزا نموده، مفاهیم، فلسفه و اصولی که آثار آفرینش را به آفریدگار ارتباط می‌دهد با عرفان‌های عملی تطبیق نموده، عرفان‌های منطقی را از عرفان‌های خرافاتی و دور از حقیقت جدا ساخته است. در پایان به کند و کاو در اندیشه‌ها و آثار عرفانی دو تن از عرفای بزرگ مسیحی در قرن‌های 15 و 19 پرداخته است.