Abstract:
امرسون یکی از شاعران آمریکایی است که در قرن بیستم بسیار از وی نقل قول شده و کارهای هنری وی به دهها زبان خارجی ترجمه شده است. حتی کسانی که هرگز نام او را نشنیدهاند، آرمانهای آمریکایی که وی در ایجاد آن ها کمک کرده را ستایش و تحسین میکنند. آرمانهایی چون موفقیت شخصی، شخصیت سازی و زندگی اخلاقی. فلسفه ماوراءالطبیعه امرسون جهان ادبی را با یک مفهوم کلی رو به رو کرد. مفهومی که بیان میدارد حقایق عارفانهای فراتر از سختیها و رنجهای عادی و روزمره زندگی وجود دارد. در عین حال نگارش وی هرگز بدون لمسی از پراگماتیسم واقع گرایانه نبوده است. امرسون انسان گرایی یا اومانیسم کلاسیک باستان را با متافیزیک شرقی ترکیب نمود تا وحدت خداوندی فلسفی خویش را به تصویب رساند. وی آن چه را که با عرفان فارسی و مذهب هندو در والاترین میزان بیان شد به زبان فرهنگ مدرن و امروزی ترجمه میکند، وی زندگی تازه و جدیدی را در ایمان قدیمی ما استنشاق میکند. ثبات و پیشرفت آن را با ترکیب سایر حقایق با آن تضمین میسازد. حقایقی که با چشمانداز فکری و اخلاقیِ عمیقتر روح مدرن آشکار شده و شهرت یافته است. امرسون نه تنها توسط دانشمندان شرقی و غربی روزگار مدرن به عنوان یکی از بزرگترین نویسندگان جهان شناخته شده است بلکه به عنوان نخستین فرد تأثیرگذار در توسعه جهان روشنفکری آمریکای شمالی به سوی بردباری مذهبی، منافع روانی و دغدغههای اخلاقی در نظر گرفته میشود. از آن جا که اشعار امرسون پر از نشانههای عرفان فارسی و مذهب هندو است، این مطالعه تلاش میکند که این نشانهها را در فلسفه ماوراء الطبیعه امرسون آشکار سازد.
Emerson is one of the American poets that have been much quoted in the twentieth century and his works have been translated into dozens of foreign languages. Even those who have never heard of his name praised the American ideologies that he has helped to create. These Ideologies include personal achievement, enhancing personality, and moral life. Emerson's transcendentalism made literary world face a universal concept. This concept states that there is a spiritual truth beyond the trials and tribulations of daily life. Meanwhile, his writing was never without a touch of realistic pragmatism. Emerson combined ancient classical humanism with Eastern metaphysics in order to approve his philosophical unity of God. He translates what has been expressed in Persian mysticism and Hindu religion into language of modern culture. He revives a new life and new faith in our old commitment. He ensures stability and progress in combining with other facts; the facts that have been revealed and known with intellectual and moral perspectives of modern spirit. Not only has Emerson been known as one of the greatest writers of the world, but also he has been regarded as the first effective person in developing intellectuality of Northern America towards religious patience, mental resources and moral concerns. Since Emerson's poetry is filled with signs of Persian mysticism and Hindu religion, this study attempts to reveal the signs in the transcendentalism of Emerson.
Machine summary:
وقتی برای نخستین بار اولین ایدههای فلسفه ماوراءالطبیعه خود را نشان داد، اقرار نمود که تحت تأثیر تصوف فارسی و مذهب هندو و بودا بوده است.
در پژوهشی دیگر تحت عنوان رالف والدو امرسون و ادبیات پارسی که توسط شهباز (1384) و به منظور بررسی تطبیقی اندیشهی امرسون و اندیشه و عرفان شرقی صورت گرفته، میزان اثرپذیری امرسون، فیلسوف آمریکایی از بزرگان ادب پارسی و آثار ایشان مورد مطالعه قرار گرفت.
علیزاده و ارفع (1390) به بررسی تطبیقی آثار اقبال لاهوری و رالف والدو امرسون بر اساس مفهوم خودباوری پرداخته و وجه اشتراک افکار و آرای این دو نویسنده را بررسی کرده و در عین حال به نشانههایی از عرفان فارسی و مذهب هندو در فلسفه ماوراءالطبیعه امرسون اشاره میکنند.
(فتوحی رودمعجنی و تائبی نقندری، 1390: 91) فرهودی نیا (1388) با بررسی شباهت درونمایه آثار استعلاییان از جمله امرسون و اشعار سپهری اظهار میدارد: در نظر امرسون، طبیعت علاوه بر زیبایی صرف میتواند تفکر و روح را تحت تأثیر قرار دهد.
اما این صحیح است که امرسون عبارت قرمز رنگی را از مفهوم زندگی خود در عرفان فارسی و مذهب هندو یافته است اما اینکه بگوییم کاملا و عمیقا تحت تأثیر آن ها بوده، نادرست است.
11- علیزاده، علی و ارفع، علی، (1390)، بررسی تطبیقی آثار اقبال لاهوری و رالف والدو امرسون بر اساس مفهوم خودباوری، فصلنامه علمی-پژوهشی مطالعات زبان و ترجمه (دانشکده ادبیات و علوم انسانی)، شماره یکم، (از ص 39 تا 54).