"اوستاد فاضل دکتر صدیق ای ترا زیبنده جاه مولوی یادگار عمر تو خواندم درست لذتی بردم از او بس معنوی نی‌عجب خواننده گر محسور گشت کلک تو الحق نموده جادوی نثر او گاهی چون نظم دلکش است خالی از پیرایهء ردف و روی درخور تعریف این زیبا کتاب دفتری باید به قدر مثنوی طرفه تألیفی که از خواننده‌اش غیر احسنت و زها زه نشنوی در بیان حق و گفتار صواب آیت صدق است و برهان قوی از دم عیسی عیان شد لاجرم در دمش باشد شفای عیسوی آفرین گویم ترا زین نغز کار وز چنین رسم و طریق مستوی جمله اهل دانش و فرهنگ را از راه و رسم تو باید پیروی اندرین نیکو اثر باشد دو چیز نام جاوید و ثواب اخروی جاودان مانی که دانا گفته است نام باقی را حیات ثانوی در دعا خواهم که عمری بس دراز تندرست و خوشدل و شادان بوی"
(
, 
, 
)
