بازیافت غزلی غوغایی از سعدی Literature and art

"جذاب‌ترین بخش این نوار که به بازیافت غزلی‌ غوغایی از سعدی دکتر مؤید شیرازی (به تصویر صفحه مراجعه شود) زودی جایی در دلها باز کرد(به گمان من)اجرای غزلی‌ یکدست و فراقی از سعدی است که با این مصراع آغاز می‌شود:«دوش دور از رویت ای جان،جانم از غم تاب‌ داشت» صورتی که شجریان از این غزل ارائه می‌کند و امروز بسیار بیشتر از ضبطهای مکتوب آن بر ذهن‌ها اثر گذاشته است و می‌گذارد،و حتی از ضبط اصلی غزل‌ به خط سعدی هم(اگر در دست می‌بود)شاید می‌توانست هواخواهان بیشتری داشته باشد که به طور دقیق برگرفته است از غزلیات سعدی به تصحیح‌ شادروان استاد حبیب یغمایی. ضبط نخست(یغمایی،شجریان،بدل فروغی، بدلهای یغمایی)پس از اصطلاحات قیاسی یاد شده و رعایت درست خوانی،چنین خواهد بود: «دیده‌ام می‌جست(و)گفتندم ببینی روی دوست‌ عاقبت معلوم کردم کاندرون سیماب داشت» که به این صورت تفسیر می‌شود: دیده‌ام می‌پرید(پلکهایش جستن می‌کرد) همنشینانم از سر تفأل و تسلای من و از آنجا که تنها آرزویم را می‌دانستند،به من گفتند«این نشانه‌ای است‌ که تو معشوق را خواهی دید». «دوش دور از رویت ای جان،جانم از غم تاب داشت‌ ابر چشمم بر رخ از سودای دل سیلاب داشت در تفکر،عقل مسکین پایمال عشق شد با پریشانی،دل شوریده چشم خواب داشت کوس غارت زد فراقت گرد شهرستان دل‌ شحنهء عشقت سزای عقل در طبطاب داشت نقش نامت،کرده دل تسبیح محراب سجود تا سحر،تسبیح‌گویان روی در محراب داشت دیده‌ام می‌جست،گفتندم ببینی روی دوست‌ عاقبت معلوم کردم کاندرون سیماب داشت ز آسمان آغاز کارم سخت شیرین می‌نمود کی گمان کردم که زهرآلوده شهد ناب،داشت روزگاری عشق خوبان شهد فائق می‌نمود بعد دانستم که زهرآلوده شهد ناب،داشت سعدی این ره،مشکل افتاده است در دریای عشق‌ اول،آخر در صبوری اندکی پایاب داشت»."