Abstract:
قراردادهای بیع متقابل در سالهای اخیر در صنایع نفت و گاز ایران از جایگاهی ممتاز و برجسته برخوردار گشتهاند چرا که به لحاظ محدودیتهای موجود در قوانین که سد راه سرمایهگذاری خارجی شدهاند، از آن طریق بستری مناسب و نسبتا مطمئن برای هر دو طرف قرارداد فراهم شده است.
Machine summary:
لذا بیع متقابل نفتی ایران ویژگی خاصی دارد که به موجب آن ، سرمایه گذار خارجی به عنوان پیمانکار، عملیات توسعه میادین نفت و گاز مکشوفه را با سرمایه و فاینانس خود طی مدتی معین انجام داده و با شروع تولید، کلیه عملیات میدان را به شرکت ملی نفت تحویل می دهد و در مقابل می تواند تا حداکثر ٦٠ درصد محصول تولیدی پروژه را (نفت یا گاز یا میعانات گازی ) به مدت ٥ الی ٧ سال جهت استهلاک اقساط سرمایه ، هزینه ها و حق الزحمه خود به قیمت روز دریافت نماید.
در ماده ٢ آئین نامه بیع متقابل غیرنفتی مصوب ٧٩، بیع متقابل به صورت زیر تعریف شده است : «بیع متقابل یا معاملات دو جانبه به مجموعه ای از روش های معاملاتی اطلاق می شود که به موجب آن سرمایه گذار تعهد می نماید تمام یا بخشی از تسهیلات مالی (نقدی و غیرنقدی ) را برای تأمین کالاها و خدمات مورد نیاز، شامل کالاهای سرمایه ای یا واسطه ای یا مواد اولیه یا خدمات ، جهت ایجاد، توسعه ، بازسازی و اصلاح واحد تولیدی یا خدماتی در اختیار سرمایه پذیر قرار دهد و بازپرداخت تسهیلات ، شامل اصل و هزینه های تبعی آن را از محل صدور کالا و خدمات تولیدی سرمایه پذیر دریافت کند».