Abstract:
پژوهش حاضر با هدف ترکیب نتایج پژوهشهای مختلف و دستیابی به یک نتیجهی کلی در خصوص اثربخشی مداخلات آموزشی و درمانی بر اختلالهای یادگیری و نیز تعیین نقش جنسیت و سن آزمودنیها در میزان اثربخشی مداخلات آموزشی و درمانی بر اختلالات یادگیری؛ با استفاده از روش فراتحلیل به انجام رسید. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیهی مطالعات انجامشده و دسترس در خصوص اثربخشی مداخلات آموزشی، درمانی و روانشناختی بر انواع اختلالهای یادگیری(اعم از نارساخوانی، نارسانویسی و اختلال ریاضی) بود که پس از اعمال ملاکهای ورود و خروج در مجموع 128 پژوهش به عنوان نمونه انتخاب گردید. از این مطالعات تعداد 623 اندازه اثر استخراج گردید و با استفاده از نرم افزار CMA2 مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد ، اندازه اثر ترکیبی اثربخشی مداخلات آموزشی و درمانی بر اختلالهای یادگیری در هر دو مدل ثابت و تصادفی معنادار میباشد (001/ 0 > P) و بر اساس ملاک های تفسیری مقداری بزرگ ارزیابی گردید. همچنین نتایج فرارگرسیون و آزمون تی مستقل نشان داد تاثیر سن و جنسیت به عنوان متغیرهای تعدیل کننده معنادار نمیباشد (001/ 0 < P). بنابراین میتوان نتیجهگیری کرد مداخلات آموزشی ودرمانی که در مطالعات اولیه پژوهش حاضر به کار گرفته شده است از اثربخشی بسیار مناسبی برخوردار بودهاند و متغیرهای جنسیت و سن آزمودنی تاثیری بر میزان اثربخشی مداخلات ندارد.
Machine summary:
این یافته با نتایج فراتحلیل شمسی و همکاران (١٣٩٢)؛ سیادتیان و قمرانی (١٣٩٢)؛ کیم و همکاران (٢٠٠٨)، گودوین و آهن ١ (٢٠١٠)، رن ٢ (٢٠١٣) و کودو، لوزیر و اسوانسون (٢٠١٥) همسو میباشد که میتوان آن را مهر تاییدی بر یافته های پژوهش های تک متغیری متعددی دانست که در داخل کشور به انجام رسیده است که از جمله آن ها میتوان به پژوهش پاکدامن ساوجی (١٣٨٠)، باعزت ، بنی جمال و معظمی (١٣٨٥)، ماندنی، سازمند، فرهند، کریملو و ماندنی (١٣٨٦)، عسگری، یاریاری و کدیور (١٣٨٦)، دهقانی، امیری و مولوی (١٣٨٦)، جنا آبادی (١٣٨٧)، اسدی دوست (١٣٨٧)، زینیوند (١٣٨٧)، بهاری و سیف نراقی (١٣٨٧)، زارع ، امیری آهویی و تاراج (١٣٨٨)، ارجمند نیا و سیف نراقی (١٣٨٨)، سامع ، علیزاده و کوشش (١٣٨٨)، مجیدی، دانش و خوش کنش (١٣٨٩)، غباری، افروز، حسن زاده ، بخشی و پیرزادی (١٣٩١)، شکوهی، لطفی، رستمی، ارجمندنیا، معتمد یگانه (١٣٩٣)، عسگری (١٣٨٥)، پاکت چی (١٣٩٠)، یاوری (١٣٨٤)، صالحی (١٣٩٠)، حیدری (١٣٩٣)، پوراحمد (١٣٩١)، عظیمی (١٣٩١)، عبدالهی و همکاران (١٣٩٣)، آقاجانی و همکاران (١٣٩٤)، مولودی، کریمی، خرم آبادی و سلیمانی (١٣٩٣)، ملکیان و آخوندی (١٣٩٤) و قمری گیوی و همکاران (١٣٩١) شاره کرد و نیز پژوهش های خارجی که توسط برکلی 3 (٢٠١٢)، ژو٤ (٢٠١٢)، هوارد، دادپو و دلاپاز٥ (٢٠٠٨)، لیسک و هنیچلیف ٦ (٢٠٠٧)، کروسبرگن و وان لویت ٧ (٢٠٠٣) و مونتاگو٨ (١٩٩٢) جهت درمان و بهبود اختلال های یادگیری به انجام رسیده است .