Abstract:
نزدیک به 60 سال از انعقاد و اجراییشدن معاهده جنوبگان میگذرد. قاره جنوبگان از جنبههای گوناگون دارای نظام حقوقی منحصربهفردی است. از نحوه ورود و عضویت دولتها به معاهده جنوبگان و بهطور کلی، سامانه معاهداتی جنوبگان گرفته، تا نظام حقوقی حفاظت از محیطزیست و موارد دیگر، همگی واجد شاخصهای منحصربهفردی هستند. در این میان به نظر میرسد یکی از مهمترین این موارد، بعد امنیت نظام حقوقی جنوبگان باشد. چگونگی شکلگیری مقوله امنیت در این قاره و کیفیت نهادینهسازی آن در درون نظام حقوقی بینالمللی جنوبگان، موضوعی است که توجه دقیق و موشکافانه علمی را میطلبد. از نقطهنظر نگارنده این نوشتار، میتوان نظام حقوقی پیشگفته را بهویژه از بعد امنیت آن، مینیاتوری از تحقق الگوی برتر حقوق بینالملل و پیدایش شکلی آرمانی از نظام حقوقی بینالمللی قلمداد کرد که در آن دولتها در پایبندی و تضمین پایبندی به التزامات بینالمللی (ازجمله) از طریق پیشبینی ضمانتهای اجرایی موثر مشارکت میکنند. ازاینرو، پرسشهایی همچون اینکه معاهده جنوبگان بهطور کلی و سامانه معاهداتی جنوبگان بهطور خاص، چه مقرراتی در حوزه امنیت این قاره پیشبینی و تدوین کردهاند و کارآیی و اثربخشی آن در جنوبگان به چه میزان بوده است و احتمالا چه نقیصهها و ایراداتی در آن است که نیازمند جرح و تعدیل است، ازجمله مهمترین مباحثی است که در این نوشتار، طرح و بررسی و ارزیابی خواهند شد.نزدیک به 60 سال از انعقاد و اجراییشدن معاهده جنوبگان میگذرد. قاره جنوبگان از جنبههای گوناگون دارای نظام حقوقی منحصربهفردی است. از نحوه ورود و عضویت دولتها به معاهده جنوبگان و بهطور کلی، سامانه معاهداتی جنوبگان گرفته، تا نظام حقوقی حفاظت از محیطزیست و موارد دیگر، همگی واجد شاخصهای منحصربهفردی هستند. در این میان به نظر میرسد یکی از مهمترین این موارد، بعد امنیت نظام حقوقی جنوبگان باشد. چگونگی شکلگیری مقوله امنیت در این قاره و کیفیت نهادینهسازی آن در درون نظام حقوقی بینالمللی جنوبگان، موضوعی است که توجه دقیق و موشکافانه علمی را میطلبد. از نقطهنظر نگارنده این نوشتار، میتوان نظام حقوقی پیشگفته را بهویژه از بعد امنیت آن، مینیاتوری از تحقق الگوی برتر حقوق بینالملل و پیدایش شکلی آرمانی از نظام حقوقی بینالمللی قلمداد کرد که در آن دولتها در پایبندی و تضمین پایبندی به التزامات بینالمللی (ازجمله) از طریق پیشبینی ضمانتهای اجرایی موثر مشارکت میکنند. ازاینرو، پرسشهایی همچون اینکه معاهده جنوبگان بهطور کلی و سامانه معاهداتی جنوبگان بهطور خاص، چه مقرراتی در حوزه امنیت این قاره پیشبینی و تدوین کردهاند و کارآیی و اثربخشی آن در جنوبگان به چه میزان بوده است و احتمالا چه نقیصهها و ایراداتی در آن است که نیازمند جرح و تعدیل است، ازجمله مهمترین مباحثی است که در این نوشتار، طرح و بررسی و ارزیابی خواهند شد.
Nearly 60 years have passed since the ratification and entry into force of the Antarctic Treaty.The legal regime of the Antarctic and the way States accede to the Antarctic Treaty، and in general، the Antarctic TreatySystem، as well as the legal system that protects the environment all possess unique character. Meanwhile، one of the most significant issues seems to be the security dimension of the Antarctic legal system. The question of how security in the Continent is shaped and the quality of its institutionalization within the international legal system of Antarctica is a matter that requires careful and scrupulous attention.
The author believes that the above-mentioned legal system، in particular its security dimension، can be regarded as a miniature of the realization of the superior model of international law and the emergence of an ideal form of an international legal system through which the participation of the Statesin the compliance and ensure compliance with their international obligations are provided inter alia through the provision of effective enforcement measures. Hence، issues such as the provisions in which the Antarctic Treaty، in general، and the Antarctic Treaty System، in particular، have envisaged and regulated regarding thesecurity of the Continent and how effective they are in Antarctica;and disadvantages and shortcomings therein that need to be modifiedareamong the most important issues that are discussed and evaluated in this paper.
Machine summary:
همچنین شایان ذکر است که در اواخر دهه 1950 میلادی این فرضیه به اثبات رسید که میتوان معاهده جنوبگان را (ازجمله) با این هدف منعقد کرد که طی آن، قاره جنوبگان، «غیرنظامی»، و برای اهداف صلحآمیز استفاده و نیز تبدیل به منطقهای عاری از سلاحهای هستهای شود.
جنوبگان با درنظرگرفتن چنین وسعتی، و نیز با درنظرگرفتن این واقعیت که پیشینه حضور انسان در آن اکنون متجاوز از یکصد سال است، تا کنون شاهد هیچ رخدادی نبوده است که در آن دولتهای حاضر در آن، دولتهای عضو معاهده جنوبگان یا سامانه معاهداتی جنوبگان، جامعه بینالمللی (مثلا در چارچوب سازوکارهای مندرج در منشور ملل متحد)، یا دولتهای ثالث (هم در معنای دولتهای غیرعضو در معاهده و سامانه معاهداتی جنوبگان و هم دولتهای غیرحاضر و غیرفعال در جنوبگان) نیازمند اقدام نظامی در این قاره بوده باشند.
, “Possible Challenges on the Path towards Iranian Active Scientific Research Presence in the Antarctic: An International Legal Approach”, Yearbook of Polar Law, Brill - Nijhoff, vol.
R. , “The Antarctic Treaty as a Security Construct”, in Alan D.
Scott (eds), Antarctic Security in the Twenty-First Century: Legal and Policy Perspectives, USA, Routledge.
Scott (eds), Antarctic Security in the Twenty-First Century: Legal and Policy Perspectives, USA, Routledge.
Scott (eds), Antarctic Security in the Twenty-First Century: Legal and Policy Perspectives, USA, Routledge.
Scott (eds), Antarctic Security in the Twenty-First Century: Legal and Policy Perspectives, USA, Routledge.
Scott (eds), Antarctic Security in the Twenty-First Century: Legal and Policy Perspectives, USA, Routledge.
Scott (eds), Antarctic Security in the Twenty-First Century: Legal and Policy Perspectives, USA, Routledge.
Scott (eds), Antarctic Security in the Twenty-First Century: Legal and Policy Perspectives, USA, Routledge.
Scott (eds), Antarctic Security in the Twenty-First Century: Legal and Policy Perspectives, USA, Routledge.