Abstract:
در عصر حاضر آگاهی از رویدادهای زندگی جمعی، از جمله احتیاجات بسیار ضروری انسان، به شمار میرود. در نظام حقوق بین الملل آزادی اطلاعات و اخبار به عنوان یکی از حقوق اساسی بشر به شمار میآید که علاوه بر اهمیت ذاتی، به دلیل کارکرد و پشتیبانی آن از دیگر حقوق، از جایگاه ویژه ای برخوردار است. بنابراین از یک سو میتوان گفت که، اطلاعات نقش اساسی و غیرقابل انکار در تضمین یک جامعه دموکراتیک دارد و از سوی دیگر در نظامهای حقوقی بینالمللی و ملی چنین اتفاق نظری وجود دارد که قلمرو آزادی اطلاعات و اخبار مطلق نبوده و برای آن محدودیت هایی ذکر شده است که از جمله مهمترین و مبهمترین این محدودیتها میتوان به محدودیت اخلاق عمومی اشاره نمود. مقالهی حاضر ضمن بررسی مفهوم، جایگاه و ضرورت آزادی اطلاعات و اخبار در اسناد و مقررات بین المللی، ماهیت اخلاق عمومی را در نظام حقوق بینالمللی و اسلام بررسی نموده و به این نتیجه رسید که در نظام حقوق بینالملل تلقی و تفسیر متفاوتی از مفهوم اخلاق عمومی با توجه به مبانی اسلام شده است، لذا در این خصوص مصادیقی دینی و قانونی برای سنجش محدودیت اخلاق عمومی ذکر گردید.
Machine summary:
بنابراین از یک سو میتوان گفت که ، اطلاعات نقش اساسی و غیرقابل انکار در تضمین یک جامعه دموکراتیک دارد و از سوی دیگر در نظام های حقوقی بین المللی و ملی چنین اتفاق نظری وجود دارد که قلمرو آزادی اطلاعات و اخبار مطلق نبوده و برای آن محدودیت هایی ذکر شده است که از جمله مهم ترین و مبهم ترین این محدودیت ها میتوان به محدودیت اخلاق عمومی اشاره نمود.
مقاله ی حاضر ضمن بررسی مفهوم ، جایگاه و ضرورت آزادی اطلاعات و اخبار در اسناد و مقررات بین المللی، ماهیت اخلاق عمومی را در نظام حقوق بین المللی و اسلام بررسی نموده و به این نتیجه رسید که در نظام حقوق بین الملل تلقی و تفسیر متفاوتی از مفهوم اخلاق عمومی با توجه به مبانی اسلام شده است ، لذا در این خصوص مصادیقی دینی و قانونی برای سنجش محدودیت اخلاق عمومی ذکر گردید.
از سوی دیگر، یکی از مهم ترین مصادیق محدودیت های آزادی اطلاعات و اخبار، اخلاق عمومی می باشد که در اسناد بین المللی و منابع اسلامی بدان تأکید شده است .
کنوانسیون مذکور مربوط به جریان آزاد اطلاعات که طی قطعنامه شماره ٤٢٢ در سال ١٩٥٢ توسط شورای اقتصادی اجتماعی سازمان ملل به مجمع عمومی تقدیم شد، اشاره شده است که آزادی اطلاع رسانی هنگامی بهتر، تضمین و تأسیس می شود که عوامل رسانه های گروهی حس مسئولیت کنند و به تعهدات اخلاقی خود عمل نمایند و اخلاق حرفه ای را به عنوان معیاری در انجام وظیفه خود بدانند.