Abstract:
هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تأثیر پیادهروی حاد تناوبی با محدودیت جریان خون بر غلظت پروتئینهای 4EBP1، ERK و P38 عضلة اسکلتی مردان غیرفعال بود. پنج مرد غیرفعال سالم در دو جلسه پیادهروی حاد تناوبی با محدودیت جریان خون (پنج وهلة سهدقیقهای و یک دقیقه استراحت بین هر وهله با 55 درصد بیشینة ضربان قلب همراه با فشار شریانبند از فشار اولیة 120 به 160 میلیمتر جیوة بالای عضله چهارسرران) و پیادهروی حاد تناوبی بدون محدودیت جریان خون (پنج وهلة سهدقیقهای و یک دقیقه استراحت بین هر وهله با 55 درصد بیشینة ضربان قلب) شرکت کردند. نمونهبرداری از عضلة پهن خارجی ران در قبل و سه ساعت پس از تمرین از پای راست آزمودنیها، با فاصلة پنج تا 10 سانتی از هم انجام گرفت. میزان پروتئینهای 4EBP1، ERK و P38 بهوسیلة تکنیک وسترن بلات بررسی شد. از آزمونهای تی وابسته و تی مستقل پس از کسر نمرة پسآزمون از پیشآزمون، برای تحلیل دادههای هر دو گروه استفاده شد (P ≤ 0.05). نتایج آزمون تی وابسته تفاوت معناداری را بین پیشآزمون و پسآزمون4EBP1 (0.001= P) و ERK( 0.049=P ) و نبود تفاوت معناداری را در P38 (0.452 = P) در گروه پیادهروی تناوبی با محدودیت جریان خون نشان داد. تفاوت معناداری نیز بین پیشآزمون و پسآزمون ERK (0.012 = P) و نبود تفاوت معنادار4EBP1 (0.064 =P ) و P38( 0.122=P ) در گروه پیادهروی تناوبی بدون محدودیت جریان خون مشاهده شد. نتایج آزمون تی مستقل تفاوت معناداری را بین دو شیوة تمرینی برای متغیرهای4EBP1 (0.068 =P )،ERK (0.091 = P) و P38(0.827 = P) نشان نداد (P ≥ 0.05). نتایج پژوهش نشان داد که پیادهروی حاد تناوبی همراه با محدودیت جریان خون مسیر پیامرسانی MAPK را فعال نمیکند.
The purpose of the study was to investigate of effect of acute interval walking with blood flow restriction on 4EBP1, ERK and P38 proteins of skeletal muscle in inactive men. Five healthy sedentary were participated in 2 sessions including acute interval walking- BFR (5 intervals 3-min walking at 55% MHR and 1 min at rest with BFR) and acute interval walking (5 intervals 3-min walking at 55% MHR and 1 min at rest without BFR). Sampling of Vastus lateralis muscle before and 3 hours after the training from the right foot of the subjects at a distance of 5 to 10 cm. 4EBP1, ERK and P38 proteins concentration evaluated by Western blotting. Dependent t-test and and Independent t-test was used to analyze the data after subtracting the post-test score from the pre-test. However, there was a significant difference between the pre and post test for 4EBP1 (P = 0.001) and ERK (P = 0.049) in the blood flow restriction group. There was no significant difference between pre and post test of P38 (P = 0.452).significant difference was observed for ERK (P = 0.012) in acute interval walking.and (P = 0.049). There was no significant difference between pre and post test of 4EBP1(P = 0.064) and P38 (P = 0.122). No significant difference was found between two group for concentration of 4EBP1 (P=0.068), P38 (P-0.091) and ERK (P=0.827), (P ≥ 0.05). This study has shown that, Acute interval walking with blood flow restriction does not activate MAPK pathway signaling in inactive men.
Machine summary:
علاوهبراین، بهبود در ظرفیت استقامتی (افزایش آنزیمهای اکسیداتیو، چگالی مویرگی، حجم ضربهای، VO2max، ذخایر گلیکوژنی و کاهش ضربان قلب) و افزایش در اندازه و قدرت عضله بههمراه استفاده از تمرین ورزشی همراه با BFR گزارش شده است (8، 7، 4)؛ برای مثال، آبه و همکاران (4) بهبود معنادار در VO2max و سطح مقطع عرضی عضلة ران را و همچنین، قدرت این عضلات را بهوسیلة دوچرخهسواری با محدودیت جریان خون گزارش کردند.
فرایند سازگاری در عضلة اسکلتی بههمراه تمرین ورزشی، شامل شماری از سازوکارهای پیامرسانی است که با افزایش موقتی در تعداد RNA پیامبر، برای تشکیل ژنهای مختلف و تولید پروتئینهای Blood Flow Restriction Training Abe کدگذاریشده، سه تا 12 ساعت پس از فعالیت تمرینی بهاوج میرسد و پس از 24 ساعت به سطوح پایه بازمیگردد (9).
علاوهبراین، تمرینهای کمشدت در این مطالعات شامل تمرینهای مقاومتی شدهاند؛ برای مثال، فوجیتا 1 (28) نشان داد که یک وهله فعالیت بازکردن زانو با 20 درصد یک تکرار بیشینه همراه با محدودیت جریان خون، سنتز پروتئین و مسیر سیگنالینگ mTOR/Akt عضلة پهن جانبی ران را در افراد جوان و پیر افزایش میدهد.
همچنین، عواملی ازقبیل حالت اجرای فعالیت، نوع و تعداد عضلات درگیر در تمرین در نتایج متفاوت پژوهشها نقش دارند؛ بهگونهایکه در پژوهش حاضر، فعالیت پیادهروی حاد و بهصورت تناوبی همراه با محدودیت جریان خون بررسی شد که متفاوت از پروتکل آبه (6) و مککارتی (25) در دوچرخهسواری، فوجیتا (28) در فعالیت مقاومتی و آبه (12) در پیادهروی مداوم است؛ البته نباید از این نکته غافل شویم که بهاحتمالزیاد یکی دیگر از دلایل معنادارنبودن نتایج مطالعة حاضر در دو گروه پژوهشی، تعداد کم آزمودنیها است که این موضوع به نمونههای انسانی مربوط است.