"می‌گویند تنها کتاب‌های نفیس و پرنقش و نگار خریدار دارد و آن هم برای زینت دادن کتاب‌خانه‌های شخصی نوکیسه‌هایی که ادای«اشراف»را درمی‌آورند و کتاب‌های پرقیمت را در قفسه‌های ساخت ایتالیای سالن پذیرائی منزل خود جا می‌دهند، بدون این‌که حتی یک‌بار آن‌ها را ورق زده باشند.
چه‌کسانی کتاب می‌خوانند؟اگر از کتاب‌های درسی و کمک‌درسی و کتاب‌هایی که نیاز عبور از هفت خوان«کنکور»را برآورده می‌کنند، بگذریم، کتاب را باید نزد علاقه‌مند به آن پیدا کرد و این، کسی است که صاحب فرهنگ است، زندگی را دوست دارد، در آرزوی اعتلای فرهنگ و تمدن سرزمین خود(و نه‌تنها سرزمین خود)می‌سوزد، غم ناراستی‌ها و زشتی‌های جهان امروز قلب او را می‌فشارد و...
بدون هیچ اغراقی باید گفت که، ناشران آزاد، اگر از استثناها بگذریم، از آزاده‌ترین و باگذشت‌ترین صاحبان حرفه‌ها هستند، زیرا در روزگاری که با اندک«هوشیاری»، می‌توان سرمایه و توان خود را در راه‌هایی به کار انداخت که سودهایی کلان و چند صددرصد داشته باشد، مسیری را ادامه می‌دهند که یا ضرر دارد و یا سودی بسیار اندک."
(
, 
, 
)
