Abstract:
نوشتار پیشرو سعی دارد با تکیه بر مفاهیم فراواقعیت و وانمایی که از محوریترین موضوعات مورد
توجه نظریهپرداز معاصر فرانسوی ژان بودریار است به تحلیل و بررسی رمان برفک اثر دان دلیلو بپردازد.
از منظر بودریار» در جامعهی معاصر واقعیت جایگاه حقیقی خود را از دست داده است و به واسطهی
سیطرهی وانمایی بر تمامی ابعاد زندگی بشر به فراواقعیت بدل گشته است. از طرفی بودریار این وضعیت
را تا حد زیادی متاثر از سلطهی روزافزون رسانههای جمعی و به تبع آن پیامدهایی نظیر مصرفگرایی
میداند و از آن با عنوان وضعیت پسامدرن نام میبرد. وی همچنین جامعهی آمریکا را نمونه بارز چنین
وضعیتی میداند. لذا رمان برفک که در آن وضعیت پسامدرن حاکم بر جامعهی آمریکا به خوبی در قالب
زندگی روزمرهی خانوادهی گلّدنی ترسیم شده است را میتوان از جمله رمانهای مناسب برای تحلیل و
بررسی در پرتوی نظریات بودریار دانست. بدین ترتیب این پژوهش بر آن است که به پرسشهایی نظیر
اینکه آیا میتوان مصادیقی از مفاهیم فراواقعیت و وانمایی در رمان یافت و در این صورت این مفاهیم
چه تاثیراتی بر زندگی و رویکرد شخصیتهای رمان دارند پاسخ دهد. در انتها این مقاله حقیقت گمشده
عصر حاضر را ناشی از تسلط فرهنگ مصرفگرایی و فرهنگ سازی وسایل ارتباط جمعی میداند.
Machine summary:
نمونه اي نـقـد زبـان ادبـيات خـارجـي دوره شانزدهـم ، شـمـاره ٢٣، پاييز و زمستان ١٦٩١٣٩٨ و A Study of the Concepts of Hyperreality and Simulation in از اين توصيف ها را مي توان در صحنه ي قرار دادن انبوه کيسه هاي خريد جک و بابت ِ در عقب استيشن به وضوح مشاهده کرد: به نظرم آمد من وبابت ، در حجم و تنوع اقلامي که خريده بوديم ، در وفور مؤکدي که آن ِ کيسه هاي فشرده به هم القا مي کردند، وزن و اندازه و تعداد، بسته بندي ها با طرح هاي آشنا و حروف براق ، ابعاد عظيم ، بسته هاي تخفيف خورده ي مخصوص خانواده با برچسب شبرنگ ، آن حسي که از دوباره پر کردن داشتيم ، حس سلامت و سعادت ، امنيت و رضايتي که اين محصولات به خانه ي گرم و نرمي در روحمان مي آوردند، به کمالي از وجود دست پيدا کرده بوديم ، ناآشنا براي کساني که کم تر احتياج دارند، کم تر مي خواهند، کساني که زندگي شان حول محور تنها قدم زدن به هنگام غروب مي گردد.
اين مسئله حاکي از ظهور وضعيت فراواقعي است ، ِ وضعيتي که بودريار آن را به صورت «مرحله ي پاياني شبيه سازي نشان مي دهد، که ِ نـقـد زبـان ادبـيات خـارجـي دوره شانزدهـم ، شـمـاره ٢٣، پاييز و زمستان ١٧١١٣٩٨ و A Study of the Concepts of Hyperreality and Simulation in در آن نشانه يا تصوير هيچ ارتباطي با هيچ واقعيتي ندارد، بلکه وانموده ي محض خود است » (همان ٦٣-٦٤).