Abstract:
در سال های اخیر، سهم خود کنترلی و خود تنظیمی در برنامه های یادگیری تلفیقی نگرانی اصلی محققان بوده است. این مطالعه سعی در ارزیابی نقش خود کنترلی و خود تنظیمی در یک دوره تلفیقی با 64 دانش آموز در ایران دارد. خود کنترلی به عنوان قابلیت و عاملیت بالقوه یادگیرندگان در دستیابی به اهداف خود و خود تنظیمی به عنوان شیوه های واقعی آن ها در دستیابی به آن می باشند که از طریق مقیاس خودکنترلی و راهبردهای با انگیزه برای یادگیری پرسشنامه به ترتیب مورد بررسی قرار گرفتند. رگرسیون چندگانه نشان داد که موفقیت در یادگیری بطور معنی داری با خود تنظیمی (r = .41) و نه خود کنترلی در ارتباط است. تکرار پست ها و کل کلمات مورد استفاده به طور مشابه برای خود کنترلی و خود تنظیم رفتار نکردند. این نشان میدهد که گروه های آموزشی می توانند به برخی از برنامه ها برای توسعه برنامه ریزی دانش آموزان، خود نظارتی و انعکاس که متغیرهای خود تنظیمی هستند متوسل شوند.
An issue of great concern to language acquisition researchers in recent years has been the contribution of self-control and self-regulation in blended learning programs, the marriage between face to face traditional and on-line learning. To this end, this study attempts to evaluate the role of self-control and self-regulation in a blended course with 64 EFL university students in Iran. Self-control as the potentiality of the learners in achieving their goals and self-regulation as their actual practices in achieving it were investigated through Self-control Scale and Motivated Strategies for Learning Questionnaires respectively. The multiple regression analysis unraveled that learning achievement was significantly correlated with self-regulation (r = .41) but not self-control. Frequency of the posts and total words used did not behave similarly for self-control and self-regulation. It is implicated that educational parties can resort to some programs to develop the students’ planning, self-monitoring, and reflection which are variables of self-regulation.
Machine summary:
با در نظر گرفتن مفاهیم این دو اصـطلاح خـودکنترلـی و خودتنظیمی در قابلیت انجام و انجام کارها و از آنجا کـه مـا شـواهد کـافی در تـاثیر آنهـا در یادگیری تلفیقی نداریم ، مطالعة حاضر به بررسی نقش مثبت یا منفی آنها در یـادگیری تلفیقـی می پردازد.
در سـال ١٣٩٥، پژوهشگران دیگری به بررسی کاربرد یادگیری تلفیقی در بهبود یادگیری و انگیزش دانشجویان کارشناسی دانشگاه علامه طباطبائی پرداختند و به این نتیجه دست یافتنـد کـه یـادگیری تلفیقـی راهی جدید و موثر در نظامهای آموزشی بوده و می تواند به ارتقای هـر چـه بیـشتر یـادگیری و انگیزش آنها کمک کند (ترک ، خادمی اشکذری ، زارعی زوارکی ، ١٣٩٥).
آو، ژو، و ییـت ( ٢٠١٦) در مطالعه ای به بررسی تاثیر یادگیری خودکنترلی و خودتنظیمی بر روی دانش آموزان سوم در یک دورة تحصیلی تلفیقی از طریق روش شناسی پژوهش کمی و کیفی پرداختند.
مطالعه حاضر قصد در شناسایی نقش تسهیل کننده و یا ناتوان کننده یادگیری تلفیقی در خـودکنترلـی ، خودتنظیمی دانش آموزان و استفاده از راهبردهای انگیزشی آنها برای یادگیری دارد.
ارتباط بین موفقیت یادگیری ، خودکنترلی و سایر متغیرهـای مـرتبط (یعنـی متغیرهـایی کـه تعداد مشارکت هفته ای ، مجموع کلمات استفاده شده، نتیجه یادگیری ، و تکرار پـست را نـشان می دهند) مورد بررسی قرار گرفتتند.
Content analysis of online discussion in an applied educational psychology course.
Blended learning: Uncovering its transformative potential in higher education.
Blended learning in higher education: Framework, principles, and guidelines.
Motivational and self-regulated learning components of classroom academic performance.
Enhancing student performance in online learning and traditional face-to-face class delivery.
University students' self-control and self-regulated learning in a blended course.