Abstract:
هدف از پژوهش حاضر بررسی بیان ایزوفرمهای PGC-1 آلفا در پاسخ به تمرینات مقاومتی اکسنتریک و کانسنتریک در افراد سالم بود. روش تحقیق: 10 مرد سالم بصورت تصادفی در هر یک از گروهها (کانسنتریک 5 نفر- اکسنتریک 5 نفر) تقسیم شدند. پروتکلهای انقباض آیزوکینتیک شامل اکسنتریک و کانسنتریک اکستنشن زانو با حداکثر قدرت و سرعت زاویهای 60 درجه بر ثانیه بود. گشتاورها برای هر آزمودنی به منظور همسان سازی بارکاری در هر دو پروتکل یکسان و سرعت رفت و برگشت 60 درجه بر ثانیه بود. انقباضها شامل حدکثر 12 ست 10 تکراری برای پای راست، زمان استراحت بین هر ست 30 ثانیه در نظر گرفته شد. در ابتدا و انتهای مطالعه بافت عضله پهن جانبی بایوپسی شد. بایوپسی در دو جهت دیستال و پروگزیمال عضله پهن جانبی انجام شد. برای بررسی بیان ژن PGC1α-1 و PGC1α-4، در هر گروه بررسی بافتها از تکنیک PCR Real Time استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل دادههای این پژوهش از روش آماری تی وابسته و آزمون کوواریانس استفاده شد. یافتهها: تغییرات درون گروهی PGC1α-1، در گروه اکسنتریک (168/ 0 =p ) و کانسنتریک (959/ 0 =p ) معنادار نبود. همچنین تغییرات درون گروهی PGC1α-4، در گروه اکسنتریک (012/ 0 =p ) و گروه کانسنتریک (022/ 0 =p ) معنادار بود. نتیجهگیری: در مجموع بنظر میرسد عدم تغییرات معنادار در متغیرهای مورد نظر ناشی از عدم فشار تمرینی کافی جهت تحریک افزایش PGC1α-1 و PGC1α-4 باشد. و با توجه به بررسی پاسخ بنظر میرسد در بحث سازگاری نتایج متفاوتی بدست آید که نیاز به بررسی دارد.
The aim of this study was to investigate the expression of PGC-1 alpha isoforms in response to eccentric and concentric resistance exercise in healthy subjects. Materials and Methods: Ten healthy men were randomly divided into two groups (5 men concentric and 5 men eccentric). Isokinetic contraction protocols included eccentric and concentric knee extension with maximum power and angular velocity of 60 degrees per second. The torques for each subject were 60 degrees per second to match the workload in both identical protocols and the rotational speed. Contractions consisted of a maximum of 12 sets of 10 repetitions for the right leg, a rest time of 30 seconds between each set. At the beginning and end of the study, lateralis muscle tissue was biopsied. Biopsies were performed in both distal and proximal directions of the lateral flank. Real time PCR was used to evaluate PGC1α-1 and PGC1α-4 gene expression in each tissue group. Data were analyzed using dependent t-test and covariance test. Results: The intra-group changes of PGC1α-1 were not significant in eccentric (p = 0.168) and concentric (p = 0.959) groups. There was also a significant difference between PGC1α-4, eccentric group (p = 0.012) and concentric group (p = 0.02). Conclusion: It seems that lack of significant changes in the desired variables due to the lack of exercise pressure is sufficient to stimulate the increase of PGC1α-1 and PGC1α-4. with regard to reviewing the answer, it seems that the compatibility debate has different results that need to be addressed.
Machine summary:
علوم زیستی ورزشی - زمستان ١٣٩٨ دورۀ ١١، شمارۀ ٤، ص : ٤٦٢ – ٤٤٧ تاریخ دریافت : ٠٦ / ٠٦ /٩٨ تاریخ پذیرش : ٠٣ /٠٧/ ٩٨ بررسی بیان ایزوفرم های ١-PGC آلفا در پاسخ به تمرینات مقاومتی اکسنتریک و کانسنتریک در افراد سالم پژمان تقی بیک زاده بدر ١ – فاطمه شبخیز٢ – شهناز شهربانیان 3 ١.
استادیار گروه فیزیولوژی ورزش ، دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران ، تهران ، ایران چکیده زمینه و هدف : هدف از پژوهش حاضر بررسی بیان ایزوفرم های ١-PGC آلفا در پاسخ به تمرینات مقاومتی اکسنتریک و کانسنتریک در افراد سالم بود.
به نظر میرسد در ایزوفرم های جدید PGCα١، ایزوفرمی که مرتبط با پلاستیسیته عضلۀ اسکلتی به تمرینات قدرتی باشد، ١-PGCα١ است (٤).
همچنین نتایج حاصل از جدول تحلیل کوواریانس نشان میدهد که بین گروه های مختلف در مقادیر پس آزمون ١-PGCα١ اختلاف معناداری وجود ندارد (٠/٦٨١ =P و ٠/١٨٤ =F).
همچنین نتایج حاصل از جدول تحلیل کوواریانس نشان می دهد که بین گروه های مختلف در مقادیر پس آزمون ٤-PGCα١ اختلاف معناداری وجود ندارد (٠/٣٦٢ =P و ٠/٩٥١ =F).
مطابق با تحلیل آماری داده ها بین مقادیر پیش آزمون و پس آزمون ٤-PGCα١ گروه فعالیت کانسنتریک و گروه فعالیت اکسنتریک تفاوت معنادار وجود دارد (٠٠٥≥P) تفاوت معنادار پیش آزمون و پس آزمون (٠٠٥≤P) * بحث α١-PGC یک کواکتیور رونویسی است که با عوامل رونویسی زیادی که درگیر پاسخ های بیولوژیکی مختلفی هستند در تعامل است .
در پژوهش حاضر بیان ایزوفرم های α١-PGC در عضلۀ اسکلتی در مردان سالم را در پاسخ به یک جلسه فعالیت بدنی اکسنتریک و کانسنتریک ارزیابی کردیم .