Abstract:
اهداف داشتن فعالیت بدنی در دوران سالمندی میتواند در بهبود سلامت روانی موثر باشد. هدف از این تحقیق بررسی نقش واسطهای فعالیت بدنی در ارتباط بین هوش هیجانی و بهزیستی روانشناختی است.
مواد و روش ها روش اجرای این پژوهش توصیفیهمبستگی است که به وسیله جمعآوری دادهها با استفاده از پرسشنامههای هوش هیجانی، بهزیستی روانشناختی و پرسشنامه بینالمللی فعالیت بدنی در بین سالمندان انجام گرفت. جامعه آماری این تحقیق سالمندان شهر اهواز بودند که ۱۲۰ نفر با استفاده از روش نمونهگیری دردسترس و هدفمند با میانگین سنی (۲/۹۸±۶۴/۵۲) انتخاب شدند. جمعآوری دادهها به وسیله تکمیل پرسشنامهها توسط سالمندان انجام گرفت. از ملاکهای ورود به تحقیق سن بالای ۶۰ سال، توانایی درک سوالات محقق، هوشیاری کامل و سلامت ذهنی و روانی بود. دادهها با استفاده از ضریب همبستگی تحلیل شد و آزمون بوت استراپ جهت تعیین نقش واسطهای فعالیت بدنی استفاده شد. از نسخه ۲۱ نرمافزار SPSS و نسخه ۱۸ AMOS ۱۸ جهت تحلیل دادهها استفاده شد. سطح معناداری نیز P<۰/۰۵ در نظر گرفته شد.
یافته ها نتایج نشان داد که ضریب همبستگی بین هوش هیجانی با فعالیتبدنی (۰/۷۰=r)، هوش هیجانی با بهزیستی روانشناختی (۰/۸۴=r) و فعالیت بدنی با بهزیستی روانشناختی (۰/۷۰=r) در سطح ۰/۰۱>P معنیدار هستند. همچنین سطح اطمینان برای فعالیت بدنی به عنوان متغیر میانجی بین هوش هیجانی و بهزیستی روانشناختی با استفاده از بوت استراپ در سطح ۰/۰۰۱>P معنیدار است.
نتیجه گیری مطابق نتایج، بین هوش هیجانی و بهزیستی روانشناختی ارتباط مثبت و معنادار وجود دارد و فعالیت بدنی نقش میانجی در ارتباط بین آنها دارد. بنابراین تشویق سالمندان به انجام فعالیتهای بدنی و داشتن تحرک کافی میتواند موجب بهبود سلامت جسمانی و به تبع آن بهبود سلامت روانی در آنها شود و به سالمندان کمک کند دوران سالمندی سالم و موفق را سپری کنند.
Objectives having adequate physical activity during aging period can be effective in improving mental health. The purpose of this study was to investigate the mediating role of physical activity in the relationship of Emotional Intelligence (EI) and Psychological Well-Being (PWB).
Methods & Materials This is a descriptive/correlational study. The study population consisted of elderly people in Ahvaz, Iran. Of these, 120 with a mean age of 64.52±2.98 were selected using convenience and purposive sampling methods and based on inclusion criteria (age over 60 years, the ability to understand and answer to the questions, full consciousness, and mental health). Data were collected using Cyberia-Shrink’s EI test, Ryff’s PWB questionnaire and Craig’s International Questionnaires of Physical Activity. The collected data were analyzed in SPSS V. 21 and AMOS V.18 applications by using the correlation coefficient and Bootstrap test (to determine the mediating role of physical activity). The significance level was set at P<0.05.
Results There was a significant correlation between EI and physical activity(r= 0.70), between EI and PWB (r= 0.84) and between physical activity and PWB (r= 0.70) (p<0.01). Physical activity had a mediating role in the relationship of EI and PWB using Bootstrap test (P <0.001).
Conclusion There was a positive and significant relationship between EI and PWB and physical activity had a mediating role. Therefore, encouraging elderly people to have physical activity can improve their emotional and mental health and help them have a healthy and comfortable old age.